"Amaai in mijn tijd kreeg ik dat nog niet hoor", "Toen ik klein was speelde ik met de poppen/buiten". In mijn ogen allemaal nogal bekrompen reacties die wel erg kort door de bocht zijn. Precies veel mensen gefrustreerd omdat ze het zelf vroeger allemaal niet kregen.

Vroeger had je die dingen gewoon niet. Ik mocht mezelf als één van de gelukkigen prijzen die op zijn zesde verjaardag een Playstation kreeg. Het merendeel van de vrije tijd in mijn jeugd (nu nog steeds trouwens) stond in het teken van gamen. Dit is totaal niet meer de asociale bezigheid die het vroeger was, de dagen waarin minder dan vier mensen hier in de zetel zaten waren zeer zeldzaam.

Hoeveel dingen heb je als zes tot twaalfjarige ECHT nodig? Heb je gezelschapsspelletjes nodig? Neen. Heb je speelgoed nodig? Neen.
Laat een kind zelf toch beslissen waar ze mee willen spelen. Dat er tegenwoordig steeds meer 'vroom joeng' rondloopt ligt heus niet aan het feit dat ze al een ipad hebben. Dat ligt aan het feit dat ze slechte voorbeelden hebben om van te leren.

Dat het allemaal duur is, dat bepaal je zelf. Een goede tablet kan 100 tot 200 euro kosten. Als je natuurlijk naar Apple gaat ben je natuurlijk snel ontzettend veel geld kwijt, Apple is prijs-kwaliteit gezien nog altijd een van de minder goede merken. een spelconsole kan je voor een goede 250 krijgen, is dit duur? Hangt mijns inziens af van de speelduur. Speelt je kind hier 10 uur mee alvorens hem in een hoekje te schuiven, of speelt hij er gedurende jaren honderden uren mee tot het ding op de draad versleten is.