Bron: De Standaard (www.standaard.be)

Alle Vlaamse scholen in het basis- en secundair onderwijs krijgen een brochure met 76 tips rond kosten en communicatie om beter om te gaan met onbetaalde facturen. Het stappenplan werd de voorbije drie jaar uitgewerkt door verenigingen en ervaringsdeskundigen uit het Netwerk tegen Armoede en krijgt steun van Vlaamse sp.a-ministers Pascal Smet (Onderwijs) en Ingrid Lieten (Armoedebestrijding).

“We kregen de voorbije jaren signalen dat het thema “kosten in het onderwijs” steeds belangrijker werd”, aldus Sieg Monten (Netwerk tegen Armoede). “De digitalisering neemt steeds toe en er hangt een kostenplaatje aan. Maar scholen zetten meer en meer incassobureau's in omdat facturen onbetaald blijven.”

Centrale boodschap in de brochure is: “Hoe goedkoper een school kan werken, en hoe meer ze oog heeft voor kostenbeheersing, hoe minder ze kan worden geconfronteerd wordt met onbetaalde facturen.”

Een aantal concrete tips zijn bijvoorbeeld de mogelijkheid bieden om facturen gespreid en cash te betalen. “Ook werken aan een vertrouwensband tussen de school, het financieel team en de ouders is belangrijk”, verduidelijkt Nele Buyl van de Aalsterse vierdewereldwerkgroep Mensen voor Mensen. “Vertrouwen wordt opgebouwd vanaf het inschrijvingsmoment, maar ook op informele momenten bij het ophalen van de kinderen bijvoorbeeld. Een leraar moet ook proactief te werk gaan.”

In de brochure wordt ook aandacht besteed aan sensibilisering. “Leerkrachten zijn middenklassers en moeten zich telkens opnieuw inleven in mensen die leven in armoede, voor wie vijf euro wél veel kan zijn.”

Mijn mening

Ook ik schrok er wel van de vele onbetaalde facturen. Ik ben het ook met Wim eens. Scholen gaan beter samen met de ouders op zoek naar een oplossing om de betaling onderling te regelen in plaats van er een derde partij bij te roepen. Ik kan me wel voorstellen dat als er veel ouders zijn die de rekening niet betalen, het inschakelen van een incassobureau geen overbodigheid is. Het is natuurlijk goed dat er zulke bureaus bestaan.
Maar om het niet zo ver te laten komen, vind ik het goed dat scholen een brochure krijgen met tips rond schoolse kosten en vooral om de communicatie tussen de school en de ouders rond die kosten te verbeteren. De vermelde boodschap: “Hoe goedkoper een school kan werken, en hoe meer ze oog heeft voor kostenbeheersing, hoe minder ze kan worden geconfronteerd wordt met onbetaalde facturen.” kan dan ook niet duidelijker zijn. Als de school zo goed mogelijk probeert om haar kosten te beperken, zullen er minder ouders zijn die de rekening niet kunnen betalen. Het is ook noodzakelijk om als school rekening te houden met de mogelijke armoede die leerlingen van hun school kunnen lijden. Dit moet in het achterhoofd gehouden worden voor het kostenplaatje wordt berekend.