Waarom sociale isolatie depressief maakt

Sociaal geïsoleerde dieren maken minder myeline aan in het hersengebied dat een rol speelt bij emotioneel en cognitief gedrag.

Om te onderzoeken waarom sociale isolatie mensen depressief maakt, isoleerden Amerikaanse onderzoekers een aantal volwassen muizen gedurende acht weken om hen depressief te maken. Vervolgens lieten ze de beestjes in contact komen met een muis die ze nooit eerder hadden gezien.

Waar normale muizen sociale wezens zijn en altijd zeer gemotiveerd zijn om contact te zoeken met zo’n nieuw beestje, leken de muizen die sociaal geïsoleerd waren geweest totaal niet geïnteresseerd om met het nieuwe diertje in contact te komen. Uit de analyse van het hersenweefsel van de sociaal geïsoleerde beestjes bleek dat in de prefrontale cortex, een hersengebied dat een belangrijke rol speelt bij emotioneel en cognitief gedrag, de oligodendrocyten – de cellen die de zenuwceluitlopers voorzien van een laagje myeline – minder myeline produceerden dan normaal. Myeline zorgt ervoor dat boodschappen tussen zenuwcellen sneller worden doorgestuurd.

Uit eerdere studies was al gebleken dat verstoringen van de myelineproductie bij psychische stoornissen voorkomt en dat er een verband bestaat tussen aandoeningen waarbij het myelinegehalte is verstoord en depressie. Het onderzoek toont voor het eerst aan dat de hersenen van volwassen muizen onder invloed van sociaal isolement veranderen.

Positief was dat de myelineproductie zich weer normaliseerde na een periode van sociale integratie, wat betekent dat de negatieve gevolgen van sociale isolatie kunnen worden omgekeerd.

Bron: eoswetenschap.eu
Datum: 13/11/2012

Eigen mening:

Dit is een heel mooi artikel. Ik had eerst wat schrik om een wetenschappelijk artikel te lezen omdat deze meestal heel moelijk zijn om te lezen en te begrijpen. Maar dat was bij dit artikel absoluut niet waar. Hier wordt op een heel duidelijke manier uitgelegd hoe het komt dat sociaal geïsoleerde mensen minder sociaal zijn en depressief worden achteraf. Dit is getest op dieren en dat vind ik minder goed aan dit onderzoek. Deze dieren zijn niet onderworpen aan testen die pijn doen enzo, maar toch hebben zij nadeel ondervonden aan dit onderzoek. Maar daardoor staat de wetenschap weer een stap verder. Het is ook goed dat men nu weet hoe mensen weer op een andere manier depressief worden. Doordat ze dat nu weten, kan men deze mensen wel helpen en verhelpen.