Wie heeft er recht op een sociale woning en wie niet?

Dat is een vraag die al langer voor moeilijkheden zorgt. Er mogen dan wel een aantal richtlijnen of zogezegde voorwaarden zijn waaraan de vragers aan moeten voldoen, toch vind ik het nog steeds vaag lijken.

Er zijn in mijn ogen drie soorten mensen die zoeken naar een sociale woning.
Allereerst de mensen die het écht nodig hebben. Zij hebben recht op een sociale woning omdat de gezinssituatie moeilijk ligt of omdat ze (ondanks het harde werken of de wil om te werken) de financiële middelen niet hebben om zich een andere woning te kopen.

Ten tweede heb je de mensen die te lui zijn om te werken en dan maar leven van 'den dop'. Dan beginnen ze te zeuren over hoe duur het leven is en hoe moeilijk het is om rond te komen. Dan proberen ze maar een huisje af te snoepen van de overheid om met die kost toch al minder last te hebben.
Er zijn genoeg gelegenheden om te werken in België. Als je het hard genoeg wil en niet te kieskeurig bent, heb je op 1 - 2 - 3 een job.

Tot slot heb je de mensen met een beperking. Deze mensen zijn vaak perfect in staat om zelfstandig te wonen maar krijgen het deksel op de neus van vele huisbazen.

Met opzet heb ik geen onderscheid gemaakt tussen allochtonen en autochtonen. Hier vind ik dat ook geen onderscheid tussen gemaakt mag worden.
De groepen die ik opgesteld heb, gelden voor alle inwoners van Vlaanderen.

Naar mijn mening moet groep 1, als meest dringende zaak gezien worden. De mensen die tot groep drie behoren, moeten naar mijn mening nog steeds voorrang krijgen op de 'lamzakken' van groep 2.

Natuurlijk weet ik zelf dat ik het enorm simplistisch voorstel. Maar toch, moet het niet moeilijk zijn om een oplossing te zoeken.