Net zoals Nic start het opzet van mijn les ook vanuit het onderwerp en niet vanuit de werkvorm. Ik vind dat je op deze manier pas een goede les kan opbouwen. Een werkvorm is een middel om leerstof aan te bieden en het is niet zo dat leerstof aan een werkvorm gekoppeld moet worden.
Verder ben ik het ook zeker eens met het feit dat jongeren/ leerlingen minder goed met de computer kunnen werken dan beweerd wordt. Informatie gericht opzoeken is zeer moeilijk. Ik heb dit al ondervonden in mijn stages en heb hieruit geleerd dat het altijd verstandig is om hen hier een leidraad voor te geven zodat ze hierin gestuurd worden. Naarmate leerlingen meer vertrouwd geraken met deze werkvorm gaat het beter, maar dit neemt een hele tijd in beslag. Maar als we kijken naar de gewone computervaardigheden, zijn er jongeren die niet eens een deftige mail kunnen versturen, een document opmaken, ... Als ze dit dan toch kunnen, zal het zeker niet efficiënt zijn. Daarom denk ik dat heb belangrijk is dat jongeren vroeger begeleid worden om functioneel met de computer te leren werken. Maar het probleem schuilt hem ook in het feit dat de leerkrachten, ook die nu nog afstuderen, niet functioneel met de computer kunnen merken. Als hopelijk toekomstig leerkracht informatica merk ik dat vele medestudenten onvoldoende kennis hebben om een document efficiënt en goed op te maken. Het zal dus een werk van lange adem zijn om dit probleem van de baan te helpen.
Als laatste ben ik ook zeker een voorstander van kleinere klassen. Voor het vak PAV heb ik meestal klassen van ongeveer 13 leerlingen. Dit zorgt er voor dat je een betere band met de leerlingen kan opbouwen waardoor je meer vat op hen krijgt en hen beter gaat kunnen begeleiden. Door deze beter band kan je de lessen ook meer afstemmen op de noden van de jongeren en zullen zij meer betrokken zijn bij het lesgebeuren.