Dit zijn krantanartikels die totaal niet kunnen! Ik heb het hier zelf heel moeilijk mee als je bekijkt hoe vaak en hoe dikwijls je tegenwoordig wordt geconfronteerd met pestgedrag en zelfmoord, waarbij deze twee begrippen niet altijd oorzaak een gevolg moeten zijn. De laatste maanden hoor ik meer en meer dat vooral jonge mensen zichzelf van het leven beroven! Ik word daar zo droevig en tegelijkertijd zo kwaad van! Jongeren hebben het echt niet makkelijk in deze samenleving, de druk ligt erg hoog en komt langs alle kanten. Ik begrijp dan ook voor de volle 100% dat sommigen het hoofd niet boven water kunnen houden, maar dat is toch absoluut geen reden om alles en iedereen achter te laten en van de problemen te vluchten? Je gooit heel je leven weg! Ik moet eerlijk zeggen dat ik de manier van denken van deze mensen, die heel extreem is, volledig begrijp en ik kan hier ook perfect in volgen. Maar zelf denk ik absoluut zo niet, dat maakt ook dat ik mij zo hulpeloos voel! Zeker als toekomstig leerkracht waar je voortdurend in contact komt met jongeren en hun problemen. Ik kan hier natuurlijk een heel essay over schrijven, maar waar het op neerkomt is dat jongeren zich meer aanvaard en geïntegreerd moeten voelen in onze samenleving. Wanneer ze daadwerkelijk het gevoel hebben dat ze iets betekenen, wat dus ook wil zeggen dat pesten absoluut niet kan, gaan ze ook minder snel dergelijke gedachten ontwikkelen! Want vooraleer je zoiets daadwerkelijk uitvoert, moet je toch al heel ver zitten. In dit geval vraag ik mij meteen af hoe slecht die jongen zich zijn hele leven moet gevoeld hebben! Dan kan ik zelfs enkel nog respect opbrengen voor die twintig jaar dat hij dat allemaal heeft volgehouden!