Niet alleen de index


Maar één fout beging ze maandag, Christine Lagarde, de topvrouw van het IMF die in Kortrijk een eredoctoraat van de KU Leuven kreeg. Het was wel een grote fout. Ze feliciteerde Stefaan De Clerck voor zijn herverkiezing als burgemeester van Kortrijk.


Dom. En pijnlijk. Maar voor de rest, in haar toespraak en in het interview met deze krant, zei ze niets dan juiste dingen. En wees ze ons op grote fouten. Pijnlijke.

Ze prees ons een beetje, en wees vooral op handicaps die we onszelf aandoen en die we niet willen verhelpen.

De automatische loonindexering is een handicap waarmee we onszelf vrijwillig opzadelen en die onze welvaarts- en banengroei afremt. Die indexering beschermt ons inkomen, maar vernietigt onze banen.

De regering heeft beslist dat we daar niets aan doen. En zelfs het flauwe afkooksel, de indexsprong, de indexatie één keertje overslaan, lijkt ook niet te mogen.

Mevrouw Lagarde stipte nog meer elementen aan waarmee we onszelf kastijden en afremmen: onder meer de overdreven rigiditeit van onze arbeidsmarkt.

We kennen die allemaal, maar durven ze om de een of andere reden niet aan te pakken. Andere landen doen dat wel. Nederland bijvoorbeeld. Een willekeurige greep.

Te hoge belastingen op het inkomen uit arbeid, zeker op laagbetaalde arbeid, remmen mensen af om te werken. Werkloosheidsuitkeringen waaraan geen einde komt, en ziekte-uitkeringen waaraan geen activering gekoppeld is, hebben hetzelfde effect.

Als langer werken nauwelijks leidt tot een hoger pensioen, en als brugpensioen het inkomensverlies lijkt op te vangen, moet men niet verbaasd zijn dat de Belgen te vroeg stoppen met werken.

Als men loonschalen heeft die anciënniteit belonen – dat wil zeggen mensen geen opslag geeft als ze goed werken maar wel als ze ergens lang blijven – moet men niet verbaasd zijn dat de productiviteit – ooit ons paradepaard – elders sterker groeit en kan het ook niet verbazen dat men oudere werknemers afdankt omdat ze te duur zijn.

Als men daarenboven hoge opzegtermijnen en ontslagvergoedingen instelt, verlamt men goede krachten die elders beter zouden passen en er, in normale omstandigheden, ook meer zouden verdienen.

Als men werknemers, zelfstandigen en ambtenaren, zoals in de 19de eeuw, andere statuten en sociale rechten geeft, verlamt men mensen die initiatief zouden kunnen nemen. Als men arbeiders en bedienden als twee aparte mensensoorten behandelt, discrimineert men de arbeiders en belet men doorstroming van goede werkers.

Als men blijft weigeren vorming op de werkvloer te geven, als men werknemers die van vreemde afkomst lijken te zijn, blijft discrimineren, als men jongeren diplomaloos de school laat verlaten, gooit men massa's talenten en welvaart weg. Als men ... De reeks is eindeloos.


DS, 31-10-2012 (Guy Tegenbos)

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB