Het is inderdaad een feit dat je beter al doende Nederlands leert. Je leert namelijk sneller wanneer je het in een context leert. Bijgevolg zal het leren van het Nederlands ook sneller gaan in het beroepsveld.

In het artikel staat tevens vermeld dat de personen die de Nederlandse taal nog niet machtig zijn eerst een basiskennis Nederlands moeten hebben eer ze kunnen gaan werken. Hiermee ben ik het zeker met eens. Het is namelijk zo dat het zeer moeilijk is om te functioneren binnen een job met een beperkte kennis van de taal. Zo is het volgens mijn nog zeer moeilijk om een anderstalige verzorgende op een goede manier uit te leggen hoe ze het beste die ene persoon met doorligwondes verzorgt. Ook bij kuisvrouwen kan ik mij voorstellen dat zij het briefje dat de bewoners van het huis achterlaten om de kuisvrouw haar taken uit te leggen niet kan lezen. Dit zorgt, naar mijn mening, dan ook voor praktische problemen.

Volgens mij moeten deze mensen dan ook zeer intensief op het werkveld begeleid worden en telkens omstaanders hebben die hen alles duidelijk kunnen uitleggen. Denk maar aan het briefje gericht aan de kuisvrouw. Dit briefje zal een persoon met een beperkte kennis van het Nederlands die een standaardcursus Nederlands heeft gevolgd nog steeds niet kunnen lezen. Dit omdat er vele vaktermen in naar voor komen en omdat het geschrevene altijd moeilijker is dan het gesproken.

Kortom, ik ben dus zeker een voorstander van dit leren maar stel me enkele praktische vragen. Volgens mij is zeker nodig om contextgerichte taallessen, waarin vaktermen naar voor komen, te geven aan de personen die na een basiscursus Nederlands willen doorstromen naar een vaste job met taalbegeleiding.