
22nd October 2012, 13:18
|
 |
Registered User
|
|
Geregistreerd op: Oct 2010
Locatie: Heultje
Posts: 29
|
|
Toen ik dit artikel las was ik wel geschrokken van de percentages die er in voor kwamen. 22 % denkt regelmatig aan zelfdoding en dit is een zeer ernstig probleem. Want wat kunnen we hier aan doen, als de leerlingen in kwestie er niet willen over praten. Meestal beseffen we pas hoe ernstig hun gedachten zijn als ze een poging tot zelfdoding hebben geprobeerd.
Dan kan het vaak al te laat zijn. Maar ook de andere 78 % moeten we zeker niet uit het oog verliezen. Zij praten er wel over, met andere leerlingen of leeftijdsgenoten, maar niet met de hulpverleners die hun echt kunnen helpen. Bij hen is inderdaad de vraag hoe ernstig denken zij na over dit onderwerp. Hopelijk kunnen we in de toekomst dit verhelpen.
Nu ik vind het zeker positief dat ze naast de zelfdoding ook aandacht schenken aan verlies en teleurstelling. Dit onderwerp is zeker niet gemakkelijk voor iedereen en ook niet iedereen gaat even goed om met het verlies. De verbeterde aandacht zal voor vele leerlingen een hart onder de riem steken.
|