BRUSSEL - Vanaf 1 januari zal de instroom van kandidaatadoptieouders worden beperkt. Bedoeling is om komaf te maken met het lange wachten op een kind.

Meer dan 400 kandidaatadoptieouders wachten op een adoptiekind uit het buitenland. Ze hebben de voorbereidingscursus gevolgd en hebben een geschiktheidsvonnis van de rechtbank op zak. Dat vonnis blijft ten hoogste vier jaar geldig. Velen onder hen moeten opnieuw naar de rechtbank om de procedure over te doen, omdat ze al langer wachten.

Dat zijn persoonlijke drama's, zegt een medewerkster van een voorbereidingscentrum. ‘Want wie zo'n vonnis krijgt, voelt zich gelijk zwanger. En het is ondraaglijk om zo lang zwanger te blijven. Het betekent dat je de rest van je leven on hold zet. Je durft misschien niet eens op vakantie te gaan omdat er elk moment een telefoontje kan komen van de adoptiedienst.'

Vrije val

De hele toestand is het gevolg van het feit dat er almaar minder kinderen uit het buitenland naar ons land komen. In 2009 waren het er nog 244. In 2010 zakte het cijfer naar 205, en zo verder naar 180 vorig jaar. Voor dit kalenderjaar strandt de som van de eerste drie trimesters op slechts 93.

Almaar meer landen sluiten de deur voor internationale adopties. Wereldwijd zijn de internationale adopties in vrije val.

Logisch dat het beleid ook bij ons naar een oplossing zoekt. Vanaf 1 januari 2013 treedt het nieuwe adoptiedecreet in werking. Er komt een Vlaams Centrum voor Adoptie (VCA) binnen Kind en Gezin. Dat centrum vervangt de huidige Centrale autoriteit (nu ook VCA) en zal geleid worden door een topambtenaar. De naam is nog niet gekend. Nieuwe kandidaat-ouders zullen zich bij dat Centrum moeten aanmelden. Anders dan vandaag kunnen ze niet onmiddellijk met de voorbereidingscursus starten. Dat zal pas mogen als het nieuwe VCA oordeelt dat er een kans is om binnen een aanvaardbare termijn een kind toegewezen te krijgen.

Het VCA gaat aan ‘instroombeheer' doen. Versta: instroombeperking.

De vraag die zich opdringt, is of het nieuwe VCA de teller eerst ‘op nul' wil krijgen: er zijn nog meer dan 400 wachtenden, en misschien komen er voor eind december nog een paar tientallen bij. Wie zich aanmeldt voor het eind van het jaar, valt immers nog onder het huidige decreet, met alle voordelen (direct doorstromen) en risico's (lang wachten) van dien.

Weliswaar neemt het aantal nieuwe ‘geïnteresseerden' jaarlijks af: in 2006 en 2007 waren het er nog telkens meer dan 800. Vorig jaar waren het er ‘maar' 351 meer. Als de ruim 400 die nog op een kind wachten, eerst geholpen worden vooraleer nieuwkomers vanaf 2013 mogen doorstromen, zal er een tijdlang helemaal niemand kunnen doorstromen. Dat zou de logica zijn van het nieuwe decreet.

Het jongste uitvoeringsbesluit, vrijdag goedgekeurd door de Vlaamse regering, heeft daar een mouw aan gepast: het besluit bepaalt dat er elk jaar minstens 100 nieuwe kandidaten moeten doorstromen. 2013 wordt hoe dan ook een overgangsjaar.

bron:http://www.standaard.be/artikel/det...121015_00336502 gevonen op 16/10/2012

Mening:
Mensen die al lang staan te wachten op buitenlandse adoptie, klagen er al jaren over de wachttijden. Nu pas zien ze het probleem en gaan ze het proberen optelossen. Wat ik moet toe geven, zou deze maatregel werken? Ik weet niet of deze wachttijden opgelost kunnen worden, als het buitenland de deuren blijft dicht gooien. Adoptie is meestal de laatste keuze van deze mensen. Alle andere wetenschappelijke manieren hebben ze dan al geprobeerd, zoals ivf. Dit is voor de meeste mensen de laatste optie, en deze moeten dan jaren wachten op hun adoptiekind. Ik ben blij dat ze deze wachttijden eindelijk gaan aanpakken, het zal de mensen er mee vooruithelpen. De elle lange procedures zullen uitgesteld worden tot er pas zekerheid is. Dit zal deze mensen gerust stellen en niet onnodig ongerust maken op voorhand. Dat er steeds minder mensen inteken voor adoptie komt door de wachttijden, als ze deze aanpakken kan het cijfer misschien terug stijgen. De adoptie kinderen leven meestal in erbarmelijke omstandigheden, dan kunnen ze beter naar hier komen. Dan wonen ze tenminste in een huis en krijgen ze eten. Pas op niet alle kinderen die voor adoptie openstaan, leven in zo’n omstandigheden. Sommige hadden het ook goed, maar moeten om andere reden ter adoptie worden afgestaan. Elk kind heeft recht op onderdak en liefde. Adoptieouders kunnen de meeste wensen en rechten van zo’n kind vervullen en hen dus helpen. Adoptie blijft ook nog een goed proces ondanks de wachttijden.