Opgelet! Hoe open ben jij op Facebook?


Dat we moeten oppassen met wat we delen op Facebook wordt regelmatig gezegd. Niet dat we daar van wakker liggen. Maar volgens sommigen gaat die info binnen een paar jaar wel een grote rol spelen in beslissingen van bedrijven over wie ze aanwerven.
Op basis van informatie die we delen op het internet, zal men niet enkel het gedrag van potentiële werknemers proberen te voorspellen, maar ook uiterst persoonlijke zaken, zoals de kans op de aanvraag van zwangerschapsverlof, allerlei ziektes, interesses, arbeidsproductiviteit etc.
Hr-departementen, rekruteerders, verzekeringsmaatschappijen en banken zullen grof geld betalen voor deze informatie, om dit dan te gebruiken in de beslissingen die ze nemen, tot en met wie ze wel of niet aanwerven.
Dat voorspelt Frédéric Filloux in de Britse krant The Guardian. Hij is de general manager van de digitale activiteiten van Les Echos, een belangrijke mediagroep in Frankrijk.
Tegen het einde van dit decennium is de kans volgens Filloux groot dat speciale arbeidsbureaus de persoonlijkheid van sollicitanten zullen analyseren op basis van allerlei informatie die over de jaren heen gedeeld werd op sociale netwerksites. Bedrijven zullen hier op hun beurt gebruik van maken in hun hr-beleid.

Bron: http://www.standaard.be/artikel/det...DMF20121009_007

Mijn mening:
Onze ouders zeiden het al zo vaak: “Pas op met wat je op het internet te grabbel legt!” Vaak knikten we braaf en trokken ons er voor de rest niet te veel van aan. Nu wij bijna op de arbeidsmarkt terecht komen, moeten we schoorvoetend toegeven dat onze ouders toch wel gelijk hadden. Natuurlijk zijn er privacy-instellingen en dergelijke. Maar haal je naam maar is door Google en je zult zien. Foto’s, meningen, … alles wat je ooit op het internet hebt gezet komt in minder dan enkele seconden zo tevoorschijn. En niet alleen voor jou, maar voor iedereen.

Tegenwoordig worden we wel overstelpt met de raad niet te veel op facebook en dergelijke sites te zetten. Maar wees eerlijk, wie luisterde als tiener nu naar die raad? Moeten we onze jongeren nog meer bewust maken van dit gevaar? Of moeten ze het zelf ondervinden?

Verder vind ik het vervelend dat je zomaar te checken bent via internet. Je toekomstige baas kan er dan wel goed met zijn. Maar wees eerlijk, wie heeft er nooit eens iets in zijn tienerjaren gezegd, waarvan hij achteraf spijt had. Dat je daarvoor moet boeten zoveel jaren later is volgens mij niet geheel correct. Verder krijgen dingen die uit hun context zijn gerukt ook ineens een heel andere betekenis.

Het probleem met het internet is ook, dat er niets geheel wordt verwijderd. Er blijven altijd nog ergens restanten over. Moet facebook de mogelijkheid geven om reacties te verwijderen, waarvan je niets meer terugvindt? Zijn er andere oplossingen om je te wapenen tegen dit Big Brother-fenomeen?