De Britse historicus Eric Hobsbawm overleden


De Britse historicus Eric Hobsbawm (95) is maandag (01/10) in een Londens ziekenhuis aan een longontsteking overleden. Hij leed al enkele jaren aan leukemie.


Hobsbawm, een historicus uit de marxistische school, schreef meer dan twintig boeken. In 1962 publiceerde hij met The Age of Revolution het eerste van drie delen over de ‘lange negentiende eeuw’, de periode van 1789 tot en met 1914. Dit deel werd gevolgd door The Age of Capital (1975) en The Age of Empire (1987). In 1994 vervolgde hij zijn verhaal in de ‘korte twintigste eeuw’, van 1914 tot en met 1991, met The Age of Extremes . Zijn werk werd door generaties studenten bestudeerd.

Hobsbawm werd in 1917 in Alexandrië geboren in een Brits-joods gezin. Toen hij twee jaar oud was, verhuisde het gezin naar Wenen. Na de dood van zijn ouders werd hij in 1931 bij familieleden in Berlijn ondergebracht.

In Berlijn vormde Hobsbawm zijn linkse opvattingen. Hij sloot zich aan bij de Socialistische Schooljongens. Er was geen alternatief, zei hij in 2002 in een interview met The Guardian . ‘Het liberalisme faalde. Als ik een Duitser was geweest en geen jood zou ik misschien een nazi zijn geworden, een Duitse nationalist. (...) Het was een tijd waarin je dacht dat er geen toekomst was, tenzij de wereld fundamenteel werd hervormd.’

Later zei hij dat het een geluk was om in het Berlijn van voor Adolf Hitler te wonen. ‘Als je in die tijd niet het gevoel had onderdeel te zijn van de wereldgeschiedenis, dan zou je het nooit voelen.’

Als scholier in Berlijn ontdekte hij Het Communistisch Manifest . En in 1933 vertrok Hobsbawm naar Londen, waar hij zich enkele jaren later aansloot bij de Communistische Partij.

Hoewel hij kort na de dood van Jozef Stalin in 1953 de Sovjet-Unie bezocht en daar zijn geloof in de heilstaat verloor, geloofde hij nog steeds in de communistische beweging, ‘maar ik was geen felle voorvechter meer’.

Hobsbawm werd benoemd tot universitair docent aan Birkbeck College in Londen. Hij bleef zijn hele leven verbonden aan de faculteit en uiteindelijk benoemd tot voorzitter. In 1998 werd hij opgenomen in de orde van de Companions of Honor , een zeldzame eer voor een historicus. Hij schaarde zich hiermee in de gelederen van verlichte geesten als Stephen Hawking, Doris Lessing en Sir Ian McKellan. De orde bestaat nooit uit meer dan 65 leden.

Hobsbawms laatste boek, How to Change the World , verscheen vorig jaar. Volgend jaar zal postuum nog een werk verschijnen.

bron
De Standaard, 02-10-2012

eigen mening
Menig lezer zou bij dit artikel kunnen zeggen dat er elke dag mensen overlijden en dat zal ik ook niet ontkennen, maar zelden zijn ze van zulk belang geweest voor een vak/methode als geschiedenis. Zijn werk The Age of Revolution is een baanbrekend werk dat, niet enkel op het gebied van geschiedenis, maar ook op politiek en economische domeinen nog steeds wordt bestudeerd. Ten slotte heeft Hobsbawm deel uitgemaakt van dezelfde orde als onder meer Stephen Hawking, het spreekt voor zich dat men dan reeds een grote bijdrage heeft geleverd aan de maatschappij.