BRUSSEL - Er zijn vorig jaar in ons land 19.578 zwangerschapsafbrekingen uitgevoerd, of bijna 500 meer dan een jaar eerder. De stijging doet zich vooral voor tussen 20 en 35 jaar. Niet bij tieners.
Ook in vergelijking met de voorbije vijf jaar blijft het abortuscijfer bij tieners stabiel: het stijgt niet en het daalt niet. Het zijn de vrouwen in de meest vruchtbare leeftijd, die al volop seksueel actief zijn, die het gros van de zwangerschapsafbrekingen aanvragen. En jaar na jaar blijft het abortuscijfer in die leeftijdsgroep, tussen 20 en 35 jaar, nog toenemen. Zo blijkt uit het statistisch verslag voor 2011 van de Nationale Evaluatiecommissie inzake de abortuswet.

Bijna zeven op de tien vrouwen die een abortus ondergaan, zijn niet gehuwd, en zijn dat ook nog niet geweest. De helft heeft eerder nog geen kinderen op de wereld gezet. Vier op de tien voelen zich nog te jong, zijn studente of hebben nog geen kinderwens.

Pil en spiraal duurder

Bij één op de vier gaven relationele problemen de doorslag: hun relatie liep moeilijk of was onlangs verbroken, hun partner aanvaardde de zwangerschap niet, de relatie was te recent of te vluchtig.

Opvallend: in bijna de helft van de gevallen had de vrouw géén anticonceptie gebruikt, en één op de drie had haar anticonceptie niet goed gebruikt. Sommigen hebben geen geld voor anticonceptie, en komen dan geregeld terug voor een abortus. Dat blijkt trouwens goedkoper, voor de vrouw zelf, dan elke dag een pil te slikken of een spiraal te laten plaatsen.

De Franstalige abortuscentra meldden aan de nationale commissie dat liefst een op de drie vrouwen al vaker een zwangerschapsafbreking onderging. En dat één op de drie vrouwen die zij zien, geen beroep kan doen op sociale zekerheid, of van een OCMW-uitkering leeft. Het is dan ook veelbetekenend dat ruim 12 procent van de vrouwen ‘financiële of materiële' redenen opgeeft als motief voor hun abortuskeuze.

De Franstalige abortuscentra en de Franstalige ziekenhuizen vragen daarom om anticonceptie gratis te maken voor iedereen, ongeacht de leeftijd. Nu is de pil gratis tot 21 jaar.

De Nederlandstalige abortuscentra die zich verenigen onder de naam Luna hebben ook te maken met een groep vrouwen die te vaak terugkomt. Zij zouden bij hen meteen een hormonenspiraal willen kunnen plaatsen. Maar dat kost een hoop geld ineens, wat de vrouw in kwestie niet altijd wil of kan opbrengen. Vrouwen die in asielcentra verblijven, krijgen daar wel de pil terugbetaald, maar niet het spiraal, dat betrouwbaarder is.

Radiospots

De Nederlandse abortuscentra vragen een betere terugbetaling voor anticonceptiva met een langdurige werking.

Met z'n allen vragen ze ook meer voorlichtingscampagnes omtrent het belang van anticonceptie, bijvoorbeeld via radiospots, maar ook door jongeren, studentes, vrouwen én mannen en ook gezondheidswerkers beter te informeren.

Brussel-hoofdstad neemt een kwart van alle abortussen voor zijn rekening, gevolgd door Antwerpen (15 procent) en daarna het sociaal-economisch zwakkere Henegouwen (13,3 procent), dat ook de grootste stijging optekende (+230).

Bron: www.standaard.be
Mij is altijd verteld: 'als je niet kan instaan voor de gevolgen, moet je maar geen seks hebben'. Dit is waarschijnlijk een enorm ouderwets en voorbijgestreefd gezegde, maar er zit toch nog een bron van waarheid in. Als je echt geen anticonceptie kan betalen, zorg dan dat je niet zwanger kan geraken (misschien toch maar aan onthouding denken?). Ik ben zeker voorstander van het gratis (of bijna gratis) maken van anticonceptie. Abortus moet toch een allerallerallerallerlaatste redmiddel zijn en noodzakelijk kwaad?