Net zoals Charlotte aanhaalt, abortus is een gevoelig onderwerp in de huidige samnleving. Al denk ik wel dat de wereld er veel baat bij zou hebben als er minder met de vinger wordt gewezen. Wanneer je niets weet van iemand zijn achtergrond, vind ik ook niet dat je je moet uitspreken over iemand zijn manier van handelen. Ik begrijp dat er veel mensen zijn die iets hebben tegen abortus, ik vind dit zelf ook niet meteen iets vanzelfsprekends in de maatschappij, maar er zijn altijd uitzonderingen.

Ik wil hiermee natuurlijk niet de idee van abortus goedpraten, maar ik vind wel dat er uitzonderingen bestaan die hier wel van kunnen gebruik maken. Wanneer je weet dat een kindje zwaar gehandicapt is, vind ik dat er sprake mag zijn om na te denken over een eventuele abortus. Als koppel en als ouders is het zeker en vast niet makkelijk in dergelijke situatie. Het is niet omdat je uiteindelijk kiest om een zwangerschap af te breken, dat dit ook zonder het nodige verdriet en zonder de nodige pijn gaat! Dat lijken mensen te vergeten, het koppel in kwestie gaat dit ook een plaats moeten geven in hun leven. Dat is niet altijd even makkelijk en kan soms nare gevolgen met zich meebrengen zoals het uit elkaar groeien van beide partners.

Deze kwestie kan ik ook meteen linken aan mijn opleiding als leraar. Het is ook absoluut niet toelaatbaar om leerlingen meteen met de vinger te wijzen zonder je iets van hen weet qua achtergrond. Vaak blijken er veel grotere problemen te zijn dan je vermoed, problemen die zich niet meteen op de voorgrond stellen maar waarmee je pas geconfronteerd wordt in de klas omdat die leerling daar gedrag vertoont dat eigenlijk niet echt kan! Ook hier is de moraal van het verhaal dat je niet meteen mag oordelen op wat je ziet en waarneemt!