Dit artikel roept bij mij dubbele gevoelens op: langs de ene kant maakt het me ongerust, langs de andere kant ben ik blij dat de artsen dit gen hebben kunnen opsporen. Ik ken zelf een vrouw die borstkanker heeft gehad en heb haar ziekte dus ook van dichtbij meegemaakt. Deze vrouw is ook jonger dan 45 jaar en bij haar is de ziekte jammer genoeg terug gekomen. Daarnaast zijn er in mijn familie al een aantal personen gestorven aan verschillende soorten kankers. Ik ben dus zelf ook enorm bang om ooit kanker te krijgen en dan doet het me deugd om een artikel als dit te lezen. Gewoon het feit dat je weet dat de wetenschap hier steeds in vooruit gaat en je jaar na jaar beter geholpen zal kunnen worden als je kanker krijgt( jammer genoeg niet in alle gevallen...).