Ik denk dat Daniël Van Nijlen hier de grootste oorzaak van deze achteruitgang aanhaalt. Leerlingen laten niet steeds alles zien wat ze in hun mars hebben, ze zetten zich niet in naargelang hun competenties. Kijk maar naar het installatieplan van de keukenkraan, daarbij wist slechts de helft van de leerlingen de (letterlijk op het schema aanwezige) diameter van de keukenkraan aan te duiden. Daar hoef je heus niet hoogbegaafd voor te zijn, maar je moet je wel inzetten om het plan eens even met aandacht te bekijken. Misschien zie je het niet op het eerste zicht en daar heb je doorzettingsvermogen voor nodig om nog aandachtiger het plan te bestuderen.

Ik heb ondertussen vier uur les gegeven en dit verschijnsel valt mij enorm hard op tijdens de les. Leerlingen weten en kunnen veel meer dan ze zelf denken. Je moet hen vaak alleen het nodige duwtje in de rug geven of de nodige motivatie om een bepaalde opdracht tot een goed einde te brengen. Daarbij is het als leerkracht natuurlijk moeilijk dat je niet steeds bij elke leerling ernaast kan gaan zitten. Maar in een klas heeft niet iedereen even veel nood aan die begeleiding, ik denk dat het wel belangrijk is om ze te kunnen geven indien je merkt dat de leerlingen hier nood aan hebben. Ook het stimuleren van zelfvertrouwen is hierbij een belangrijke factor.