Seks: De jeugd is niet verdorven, de staat is verdorven
Door Alexandra Colen
Seks is een consumptieproduct geworden. Dat schreef de Amerikaanse actrice Raquel Welch enkele weken geleden. Er staat een generatie op het spel.
Het is echt een zeer ernstig probleem aan het worden. Veel ouders weten vaak niet eens wat hun kinderen allemaal bezighoudt. We leven in een verseksualiseerde samenleving.
De grootste ravage wordt aangericht onder jonge tieners. Heel wat jongeren houden er een losbandige en normenloze levensstijl op na. Uit een Nederlands onderzoek bleek vorig jaar dat 15% van de jongeren bereid zijn hun lichaam te verkopen in ruil voor banaliteiten, zoals belwaarde voor hun gsm, drank of Big Macs. Genot wordt verheerlijkt en is te koop voor een spotprijs. Ze zien elkaar als gebruiksartikel en seks als ruilmiddel. Het begrip liefde speelt geen rol meer.
De media en de reclame dragen hiervoor een grote schuld, maar dat geldt evenzeer voor het onderwijs waar kinderen vanaf jonge leeftijd overstelpt worden met “seksuele opvoeding” die uitsluitend gericht is op het aanleren van “veilige” seksuele technieken en waarbij uw kinderen met opzet geperverteerd worden. Mensen die aan seks verslaafd zijn geven immers niet meer om hun politieke en economische vrijheid. Ze denken dat vrijheid erin bestaat hun seksuele driften te kunnen voldoen.
Kinderbescherming
De vunzige tijdschriften die het Vlaamse ministerie van Onderwijs met uw belastinggeld verspreidt, de sekslessen op school (ook in het zg. katholiek onderwijs) maken duidelijk dat de overheid, naast de pers en de publiciteitswereld, de hoofdverantwoordelijkheid draagt voor de seksverslaving van onze kinderen.
Ouders moeten beseffen dat de staat, de pers en de reclame vijanden van hun kinderen zijn; ze moeten beseffen dat het hun ouderlijke plicht is om hun kinderen te beschermen tegen de staat, de pers en de reclame. De echte kinderbescherming komt enkel van de ouders.
Ouders die hun kinderen zomaar toevertrouwen aan het Vlaamse onderwijs, die bladen als Humo in huis halen, die niet controleren wat VRT of VTM voorschotelen, moeten niet komen klagen. Ouders hebben de plicht om hun kinderen te beschermen tegen de staat, de media en de reclamewereld.
Goed nieuws
Maar er is ook goed nieuws. Een op de vijf Vlaamse jongens vindt dat homoseksuelen niet dezelfde “rechten” mogen hebben als heteroseksuelen. Die “rechten” zijn het “recht” om te ‘huwen’ met een gelijkslachtige partner en het “recht” om samen kinderen te adopteren. Een op de tien jongens vindt eveneens dat seks tussen twee mensen van hetzelfde geslacht fout is. Dat blijkt uit twee universitaire onderzoeken die vorig jaar in Klasse, het tijdschrift van het ministerie van Onderwijs, verschenen.
Het blad van het ministerie reageerde geschokt op de resultaten. Het betreurde dat nog “zoveel” jongeren “traditioneel” denken over man-vrouwverhoudingen. Wij van onze kant betreuren het dat slechts 20% jongeren niet akkoord gaan met homo-“huwelijk” en -adoptie en dat amper 10% homoseks fout vindt.
De universiteiten van Antwerpen en Hasselt ondervroegen vierduizend jongeren. Het onderzoek toont ook aan dat een op de drie jongeren het storend vindt als een jongen zich gedraagt als een meisje. Twee op de drie stoort zich er dus niet aan. De homo-organisatie “Wel Jong Niet Hetero” (WJNH) zegt dat zij “bezorgd” is omdat nog zoveel jongeren “traditioneel denken.” Wij zijn ook bezorgd, maar om de tegenovergestelde reden.
Indoctrinatie
Het thema “holebiseksualiteit” staat expliciet in de eindtermen die het ministerie aan de scholen oplegt. Homoseksualiteit wordt in de scholen gepropageerd als normaal. Daarom moeten wij erkennen dat hoewel het verontrustend is dat zoveel jongeren abnormaal gedrag reeds als normaal beschouwen, het verheugend is dat een op vijf jongens dit niet doen ondanks de enorme indoctrinatie door school en media waarvan deze jongeren dagelijks het slachtoffer zijn.
Hopelijk kunnen onze kinderen ook aan de verhoogde indoctrinatie weerstaan waaraan de staat hen straks gaat onderwerpen. Immers, op het ministerie van Onderwijs werd aangekondigd dat, hoewel “de thematiek” (bedoeld wordt de promotie van homoseksualiteit) al expliciet in de eindtermen staat, “het nog duidelijker aan bod komt in de eindtermen die van kracht worden vanaf september 2010. Wij kregen daarvoor advies van Sensoa. De lerarenopleiding moet zich richten op die eindtermen, dus ook daar zou de thematiek voldoende aan bod moeten komen.”
Sensoa is een door de staat gesubsidieerde organisatie die allerhande seksuele perversiteiten promoot.
Intuïtie
Het komt er dus voor u als ouders en grootouders op aan om uw kinderen en kleinkinderen zoveel mogelijk te beschermen tegen de nefaste invloed van de staat die deze kinderen actief wil indoctrineren en perverteren. De “eindterm” die u als ouder moet nastreven is uw kind te leren dat de staat immoreel is en dat hij de vijand is van gezin en samenleving, van vrijheid en geluk.
Ouders die niet in de mogelijkheid verkeren om hun kinderen thuis te onderwijzen, hebben de plicht om hun kinderen na de schooluren grondig te “deprogrammeren” en aldus de indoctrinatie waaraan zij op school blootgesteld werden, ongedaan maken. Verantwoorde ouders lezen de boeken en bladen die de kinderen op school gebruiken. Zij vragen hun kinderen na de schooluren uit over wat hen op school werd aangeleerd. Zij maken de kinderen duidelijk dat de staat hun vijand is, die de traditionele samenleving en de christelijke moraal ondermijnt, en dat de school een instrument is in handen van deze vijand en bijgevolg niet vertrouwd kan worden. Indien kinderen op school dingen horen die ingaan tegen hun intuïtie of tegen de zaken die zij thuis horen, dan moeten ouders hun kinderen voldoende tijd en aandacht geven zodat de kinderen er thuis met hun ouders over kunnen spreken en het kwaad dat werd aangericht hersteld kan worden.
Goed voorbeeld
Christelijke ouders en grootouders leren hun kinderen eveneens dat de officiële kerkelijke en christelijke organen die door de staat gesubsidieerd worden, tot het vijandelijke kamp behoren en eveneens gewantrouwd moeten worden. Het feit dat een organisatie zich “katholiek” of “christelijk” noemt, heeft geen enkele betekenis indien het om een gesubsidieerde organisatie gaat.
Zo was het niet verwonderlijk (integendeel, het tegendeel zou verbazend zijn) dat Visie, het weekblad van de Christelijke Mutualiteiten, op 8 mei vorig jaar schreef dat het “zeer verontrustend” en “problematisch” is dat sommige jongeren nog steeds vinden dat “holebi's niet dezelfde rechten moeten krijgen inzake adoptie en huwelijk” en dat “seks tussen mensen van hetzelfde geslacht fout” is.
Visie stelt dat, aangezien nog “zoveel” jongeren “oerconservatief” zijn, de “schuld” hiervoor bij “slechte” volwassenen moet liggen. “Hoe komt het dat een deel van de jongeren zo eng naar de wereld kijkt? Misschien door het slechte voorbeeld dat ze krijgen van volwassenen? Stof voor nieuw onderzoek, zou ik zeggen,” schrijft ene Peter Heirman in Visie. Heirman is een collaborateur, Visie is een collaboratieblad, CM en ACW zijn collaboratie-organisaties die meeheulen met het staatsapparaat. Verantwoorde, goede ouders – m.a.w. ouders die volgens de staat en de christelijke zuil “slecht” zijn – houden dergelijke organisaties en bladen buiten de deur.
Bron:
http://www.alexandracolen.nu/node/23
Persoonlijk volg ik deze visie niet, toch wil ik ze jullie niet onthouden. Parodie op iets gelijkaardigs in dit filmpje, vanaf 4'38": http://www.youtube.com/watch?v=CiBwJQNyzlo