Ik denk, net als Lien, dat er inderdaad bij een overlijden van een dierbare antidepressiva wordt voorgeschreven om het wat draaglijker te maken. Dit niet alleen bij ouderen maar ook aan jonge mensen. Een vriendin en haar broer hebben ook antidepressiva gekregen toen hun zus verongelukt is. Ze zei dat ze precies zweefde en steeds meer nodig had om dat gevoel te kunnen behouden want als het uitgewerkt was, was de put des te dieper. Zij heeft op tijd het gevaar ingezien en is er dan ook mee gestopt. Haar broer daartegen is in een nog veel diepere put geraakt waarin hij voordien niet voor mogelijk had gehouden dat hem dat zou kunnen overkomen. Ik denk dus ook dat dokters hun patiënten beter kunnen begeleiden bij het verwerkingsproces dan pilletjes voor te schrijven, want de dokter heeft geen enkele controle op hoeveel medicijnen de patiënt neemt. Volgens mij kan hij mensen met een depressie beter doorverwijzen naar gespecialiseerde hulp (psycholoog, psychiater, ...) maar daar heerst vaak nog een taboe rond want 'ze zijn toch niet gek'.