Is het al zo ver gekomen dat we werkloosheid een beroep gaan moeten noemen? Blijkbaar wel. Het is ondenkbaar dat mensen al meer dan twintig jaar onvrijwillig werkloos zijn. Wilden deze mensen twintig jaar geleden zelf niet werken? Of hebben ze nooit een job gevonden? Het is inderdaad zo dat de uitkering voor langdurig werklozen vaak geen stimulans is tot het zoeken naar werk.
Het opvallende aan dit artikel is dat de werklozen die toch op zoek zijn naar een job, graag een knelpuntberoep zouden uitoefenen. Ze vinden geen werk, ook al willen ze jobs waar een tekort aan werknemers is. Dat begrijp ik niet zo goed. Zou het dan niet juist gemakkelijker moeten gaan om werk te vinden? Waarschijnlijk hebben deze mensen niet van de juiste opleiding genoten om de knelpuntberoepen in te vullen. De VDAB kan misschien wat cursussen aanbieden. Dat zou al een stap in de goede richting zijn.
Oudere werknemers aanwerven, is inderdaad een grote kost voor de werkgevers. Als die oudere werknemers al veel ervaring hebben, kan dit compenseren. Dan leren de jongere werknemers van de oudere. Maar als je al zo lang uit het beroepsveld bent, kan er van ervaring geen sprake zijn. Over dit probleem moet dus nog goed nagedacht worden, zoals Shana reeds vermelde.