Het is inderdaad een dubbeltje op zijn kant. Langs de ene kant moeten anderstalige leerlingen gestimuleerd worden om Nederlands te leren, maar anderzijds mogen we ook niet vergeten dat ze nog een moedertaal hebben.

De leerlingen doen tijdens de lesuren al enorm veel moeite om Nederlands te spreken, ik kan begrijpen dat ze daar heel moe van worden en nood hebben aan ontspanning. En die ontspanning is dan vaak even hervallen in hun eigen moedertaal. Het is zoals Kris van den Branden zegt: je moedertaal is een deel van je identiteit. Je kan toch moeilijk de identiteit van de leerlingen gaan afnemen? Dan zullen ze zich pas uitgesloten voelen.

Natuurlijk moeten we de leerlingen stimuleren om Nederlands te spreken. Maar dit is niet altijd vanzelfsprekend. Het is dus belangrijk een evenwicht te zoeken: voorzie vaste momenten waarop leerlingen even hun moedertaal mogen spreken bv. tijdens de speeltijd en spreek af dat er tijdens de lessen enkel Nederlands gesproken wordt.