Toen ik dit artikel deze morgen in de krant las, verscheen er spontaan een glimlach op mijn gezicht. Dit is nu eens nieuws waar ik blij van word. Ik vind het echt schitterend dat de wetenschap zo geëvolueerd is dat ouders met autistische kinderen ondanks hun ziekte toch met hun kind kunnen communiceren.

Zowel voor de ouders als voor het kind is dit volgens mij een hele vooruitgang. Ouders weten nu beter wat er zich afspeelt in het hoofd van hun kind en ze moeten er niet langer naar gissen. Op deze manier kunnen ze zich afstemmen op de behoeften van hun kind. Ook voor de autist zelf is dit volgens mij een hele vooruitgang, want hij kan eindelijk duidelijk maken wat er in hem afspeelt en op deze manier heeft hij misschien meer het gevoel begrepen te worden.

Dit is alvast een stap in de goede richting. Hopelijk wordt er iets gedaan met het systeem dat de vader van Thijs ontwikkelde zodat er naar de toekomst toe nog beter kan gecommuniceerd worden met autistische kinderen.