E-mailen (en chatten) met je grootouders die in het rusthuis zitten...

Dit vind ik ronduit belachelijk. Is het fout om nu te denken dat 40 % van de bevolking hun ouders niet of toch niet vaak bezoekt vanaf ze in een rusthuis zitten?

Het is zo verontwaardigend om te lezen... En dan moet je weten dat diegene die toch de moeite doen om op zondag naar de grootouders te gaan, dit vaak doen om gewoon een centje los te krijgen voor de kleinkinderen en om hun buikje vol te eten…

Ikzelf vind het schitterend om bij mijn grootvader te zijn. Die mensen hebben zoveel ervaring. Ze hebben al zoveel dingen meegemaakt. Ik vind het geweldig als mijn grootvader vertelt over vroeger.
Verhalen over hoe er vroeger met de broertjes en zusjes gevochten werd om de dikste snede brood te krijgen. Of verhalen over de dunne klederdracht tijdens de winter..

De gedachtenschets van hoe het leven hier in ons - tegenwoordig uitgesproken als Apelandje - vroeger was voor, tijdens en na de tweede wereldoorlog, zet jezelf aan tot nadenken. Het brengt mijzelf met men voetjes op de grond. Telkens zeg ik: ‘Amai ma wij hebben het nu zooo goe en toch zijn we nooit content!!!'

Het is echt belangrijk dat er ook naar de grootouders geluisterd wordt. Mensen met zulke ervaringen zeggen de dingen niet zomaar. Soms wou ik dat ik ook zoveel ervaring had en daardoor veel beter mijn weg zou vinden in moeilijke keuzemomenten.

Ik besef ook wel dat de meeste grootouders (en ouders?) soms enorm kunnen zagen over:
-het steeds voorzichtig zijn met de auto;
-het voorzichtig zijn bij seks;
-het niet te laat uitgaan:
-niet te roken;
- enz,

maar ook dat mag geen reden zijn om er minder te komen.. Integendeel! Ze bedoelen het zo goed en hebben vaker gelijk dan je denkt! (ondervinding.. )