Erg mooi geschreven en een terechte schreeuw om hulp. 350 levens die per jaar verwoest worden, daar word je als mens wel even stil van. Maar even schrijnend zouden de verhalen van slachtoffers zijn wanneer de dader in hun buurt aanwezig blijft tot dat deze schuldig bevonden is. Zolang we niet in een utopie leven zullen dit soort drama’s zich voordoen zonder dat er ooit echt een passend antwoord op gevonden kan worden. Van twee kwaden zijn deze jaarlijkse 350 het minst erge volgens mij. Hun leven is verschrikkelijk, maar voor elke dag worden ze nog vergoed. Een pleister voor een open wonde misschien, maar het alternatief is veel erger. De vriend van een vriendin van mij werd enkele jaren geleden beschuldigd voor misbruik van zijn minderjarige stiefdochter. Ik wil er niet aan denken hoe zij zich moest voelen mocht hij thuis op zijn uitspraak mogen wachten...