Door het terugeisen van de studietoelage ga je de ouders treffen en niet de leerlingen. Ik ga ermee akkoord dat een studietoelage in eerste instantie dient gebruikt te worden voor leerlingen die willen studeren, maar elke ouder heeft in het begin van het schooljaar schoolgerief gekocht. Zeker voor een leerling in het secundair swingen die kosten de pan uit.

Ik kan aannemen dat een leerling die spijbelt in het lager onderwijs hierin gesteund wordt door zijn ouders. Ik zie nog niet zo gauw een 8-jarige een hele dag op straat rondhangen terwijl hij op school had moeten zitten. Daarom is het in dat geval misschien wel rechtvaardig wanneer ouders hiervoor verantwoordelijke gesteld worden. Toch kan je niet zomaar iedereen over dezelfde kam scheren.

Vorige week nog was ik getuige van een wel heel opmerkelijke scène op de autobus. Een allochtone vrouw probeerde haar zoon (ik schatte hem zo'n 12 jaar) mee op de bus te krijgen. Zij moest letterlijk een gevecht leveren. Telkens ze hem bijna had doen instappen, slaagde hij erin om terug af te stappen. De chauffeur wou iedere keer vertrekken en een man vooraan begon te dreigen met het alarmeren van de politie. Het had geen enkel effect. Na zo'n 10 minuten kon de arme vrouw haar zoon dan toch de bus in manoeuvreren doordat iemand anders ook nog moest instappen. De chauffeur sloot snel de deuren en vertrok. De vrouw vertelde dat dit gevecht dat we net hadden gezien geen eenmalig feit was. Het gebeurde elke dag! Het kind heeft heel de weg geweend. Het was alsof hij naar een strafkamp vervoerd werd. Je moet er niet voor gestudeerd hebben om te weten dat hier iets heel erg mis is. Moet deze moeder haar zoon vergezellen tot hij afgestudeerd is? Moet zij aansprakelijk gesteld worden wanneer hij in het secundair onderwijs elke dag spijbelt?

Persoonlijk denk ik ook dat er al veel scholen inspanningen doen om spijbelgedrag tegen te gaan. Wanneer een leerling niet in de les verschijnt, dan worden de ouders telefonisch verwittigd. Verder neem ik aan dat men met deze leerling over zijn gedrag praat en dat men de oorzaak van het regelmatige spijbelen probeert te achterhalen. Ik denk dat een school niet meer kan doen. Je kan met leerlingen praten tot de kippen tanden krijgen, maar het is dikwijls vechten tegen de bierkaai. Bovendien vind ik dat de lessen tegenwoordig eerder de allure krijgen van een spelprogramma of een toneelopvoering. Een les mag wel een beperkt amusementsgehalte hebben, maar we moeten daar niet gaan in overdrijven. Wanneer je elke dag je lievelingskost voorgeschoteld krijgt, begint dat op termijn ook te vervelen.

Hoe moeten we het spijbelprobleem dan oplossen? Hardnekkige spijbelaars zullen hun kans op een A-attest zien verdwijnen als sneeuw voor de zon. Meestal zullen ze daar ook niet wakker van liggen. Zoals ik in vorige posts al zei, ben ik er voorstander van om iedereen te verplichten een diploma of getuigschrift te behalen. Door hun gedrag zullen spijbelaars dus genoodzaakt zijn langer op de schoolbanken te zitten. Ik kan nu al raden dat er veel negatieve reacties zullen volgen, want het zal sowieso een extra belasting zijn voor de leerkrachten. Een leerling die gedemotiveerd in de les zit, is niet sfeerbevorderend. Toch zullen leerlingen dan misschien twee keer nadenken.