Mij verbaast het ook niet dat steeds meer mensen psychiatrische hulp nodig hebben door de crisis. Heel wat mensen hebben kopzorgen over hun financiën. Producten worden duurder, werknemers worden ontslagen,… Dit is absoluut niet bevorderlijk voor de (geestelijke) gezondheid. In mijn omgeving bijvoorbeeld woont een gezin dat de economische crisis enorm hard voelt. Een alleenstaande moeder moet proberen om zichzelf en haar kinderen te onderhouden, maar ze kan bijna niet eens meer kleren kopen voor haar kinderen. Stel je voor dat je als ouder je kinderen niets kan gunnen omdat er geen geld is… Heel begrijpelijk dat mensen hier depressief van worden.
Het is inderdaad erg dat er meer psychiatrische instellingen ontstaan, maar waar moeten de mensen die het echt niet meer zien zitten anders naartoe?