Zoals Joëlle zegt, mensen zullen pas actie ondernemen wanneer het echt te laat is. Er wordt vaak over het milieu gesproken en men haalt duidelijke voorbeelden aan. Maar ik denk dat deze voorbeelden te ver weg zijn voor ons. Mensen gaan pas de ogen openen wanneer we iets merken in ons land. Mensen hebben dan de gewoonten om dingen te minimaliseren. "Zo erg zal het nog wel niet zijn, want wij kunnen toch nog leven.." We weten nu wel dat het ver weg, in Groenland, er slecht aan toegaat. Maar wij ondervinden er geen last van. Dit is natuurlijk heel egoïstisch. Ik vind het zeer spijtig dat we eerst een natuurramp nodig hebben om dan pas de situatie te beseffen.