Een driejarige heeft inderdaad een aangeboren overlevingsinstinct. En in zijn haren zullen weinig tot geen voedingsstoffen zitten maar misschien neemt het wel voor een stuk het hongergevoel weg.
Persoonlijk vind ik 3 en 3,5 jaar heel erg weinig. Het kind is immers gestraft voor de rest van zijn leven. Deze traumatische ervaring is niet iets dat op één twee drie vergeten is. Integendeel, dit kan invloed blijven hebben op de rest van zijn leven.
Wat is dan wel een gepaste straf? Men zou hen kunnen (moeten) verbieden om geen kinderen meer te hebben maar jammer genoeg bestaat daar geen wet voor. In België althans, in de rest van de wereld weet ik hier vrij weinig over.