Mijn papa zijn nonkel heeft het syndroom van down. Daarom vond ik dit artikel bijzonder interessant. Hij is onlangs 53 jaar geworden en nog altijd 'heel kwik'. Ze hebben hem zelfstandig leren eten, aankleden en naar het toilet leren gaan en hij geniet enorm van het leven. Hij speelde zelfs mee in de film 'En Waar de Sterre Bleef Stille Staan' als 'Pitje vogel'. Ik vind het zalig om hem zo bezig te zien en ook om te weten welke mogelijkheden hij allemaal heeft. Vele mongooltjes houden van zingen, dansen, toneel spelen en ook Paul, de nonkel van mijn vader, houdt hiervan. Hij speelt mee in theater Stap en als je deze mensen dan bezig ziet, is het een ware streling voor het oog. Ze genieten van het leven en stralen echt. Ze krijgen daarnaast ook de nodige liefde en warmte, waar elke mens nood aan heeft. Dankzij deze factoren stijgt sowieso de levensverwachting van mongolen en de 53 jarige Paul is daar het levende bewijs van!