Deze foto is inderdaad enorm aangrijpend en hij staat mooi symbool voor al de regio's. Toch heb ik er altijd een dubbel gevoel bij. Langs de ene kant is het van groot belang dat zulke foto's genomen worden, zo worden oorlogsgebieden etc. niet vergeten en bij het bekijken van die foto's staan we dan ook stil bij het leed dat er is in de wereld. De fotografen krijgen van mij enorm veel respect. In oorlog (of in dit geval in tijden van revolutie) je werk doen, je bevinden tussen het leed van al de mensen en er dan voor zorgen dat je het leed zo eerlijk en respectvol mogelijk op beeld vastlegt, is een enorm zware opgave.
Langs de andere kant heb ik het moeilijk met de enorme geldprijs. Deze prijs is plots zo oneerlijk tegenover de eerlijke foto. In de regio waar deze foto genomen is, hebben de mensen bijna niets meer. Er is geweld en vele mensen zien hun familie sterven. Daarom vind ik deze enorme geldsom niet gepast. Deze fotograaf verdient zijn geld op kosten van het leed dat op de foto zichtbaar is. Ik weet dat ik het zo niet mag bekijken, maar toch kan ik deze gedachte niet loslaten.