Alle Belgen zijn bij hun overlijden automatisch potentiële donors, maar dit betekent niet dat men bij elke overledene zomaar organen kan wegnemen; hierover beslissen de nabestaanden namelijk, zij kunnen zich verzetten tegen de donatie. Wanneer de overledene zich echter op voorhand heeft laten registreren als vrijwillige orgaandonor, dan kan de familie hier niets tegenin brengen. Ook wanneer de overledene beslist heeft zijn organen absoluut niet te willen doneren, kan hier niets meer aan veranderd worden.
Ik vind het een heel positieve evolutie dat er meer en meer mensen zich dus wel expliciet als orgaandonor beschikbaar stellen na overlijden. Vaak wil de familie niet dat er iets met het lichaam gebeurt om emotionele redenen. Dit begrijp ik, maar vaak laten deze mensen zich vlak na het overlijden te sterk leiden door hun gevoel en denken ze niet rationeel na over orgaandonatie.
Met het systeem van automatisch donorschap is België één van de koplopers binnen Europa wat het aantal orgaandonaties betreft. Deze cijfers tonen alvast aan dat we deze status kunnen behouden.