Wanneer ik vluchtig eens door de reacties lees komt het er vooral op neer dat we meer controles willen en dat de ouders strenger moeten reageren. Ik stel mij echter de vraag of dit wel altijd mogelijk is. Hoe vaak hebben we zelf niet het argument gebruikt " Mama, zij mag ook gaan, waarom ik dan niet?" Ouders gaan zich in veel gevallen ( let op! ik wil zeker niet alle ouders over eenzelfde kalm scheren! ) schuldig voelen en laten hun kind toch maar gaan met de belofte dat ze niet zullen drinken. Eenmaal op de fuif drinken ze toch en wat kun je nog doen als ouder als ze dronken thuis komen? Niets. Eens goed boos zijn ja, een weekje huisarrest of weet ik veel wat en daarna gewoon weer verder gaan. Je loopt ook nog het gevaar als ouder dat wanneer je je kind verbiedt om uit te gaan, hij of zij het achter je rug doet. Het "gaan slapen bij een vriendje" klinkt heel onschuldig maar heb jij een idee wat er bij dat vriendje gebeurt?

Om nog eventjes op de controles terug te komen: ik ga zeer vaak naar fuiven, al van mijn 16 en heb nooit ook maar één keer mijn paspoort moeten laten zien. Waar zitten ze dan met die controles? Ik kan me, en velen met mij, doodergeren aan die kleine 12-13 jarigen die denken dat ze DE man zijn maar wat doe je er aan?

Hiermee wil ik dus duidelijk stellen dat meer en strengere controles zeker nodig zijn en dat de ouders iets meer verantwoordelijkheid moeten nemen ook zeker niet overbodig is maar dat de manier waarop men dit gaat verwezenlijken wel zeeer grondig uitgedokterd gaan moeten worden...