Ik heb net het gevoel dat rechtse partijen dit laatste willen wegnemen uit ons systeem. Je kan als politieker er toch niet beter aan doen dan te zeggen dat je alle belastingen (en corrigerende mechanismen) afschaft. De staat zou niet meer mogen ingrijpen en dan probeert men de mensen te zeggen dat je door ongelimiteerde zelfverrijking goed doet voor de ganse gemeenschap. We leven op een planeet met gelimiteerde middelen, het lijkt me dan ook logisch dat als de één veel heeft, de ander het met veel minder moet doen. Of gaan we ergens op magische wijze meer middelen kunnen produceren zodat iedereen zichzelf kan blijven verrijken?

Solidariteit plaats ik niet in een creatieve of persoonlijke context, ik heb het hier vooral dan over het louter economische. Ik pleit niet voor een beperking van persoonlijke vrijheden, maar persoonlijke vrijheid kan toch niet het grote einddoel zijn voor elk individu in de maatschappij. Als dat het geval is, in welke mate spreken we dan nog wel over een samenleving? En laat ons toch ook niet vergeten dat armoede zoals we dat kennen wél degelijk initiatief en creativiteit aan banden legt. Als je geen geld hebt, geraak je ook nergens meer in onze samenleving. Het gebeurt veel subtieler dan bij communisme, maar kapitalisme kan evengoed je persoonlijke vrijheid beknotten. Iedere Belg is namelijk gelijk voor de wet, maar de rijke is toch net iets gelijker dan de arme, of zie ik dat verkeerd?