Uiteraard heeft N-VA het geprobeerd. Ik heb, net zoals velen denk ik, de hoop gehad in juli 2010: hier gaat iets goed uit komen. Zelfs bij de nachtelijke onderhandelingen in augustus 2010 voelde ik dat het wel kon lukken. Het is inderdaad zoals je zei, een discussie vervallen in 'welles/nietes'. Dat de N-VA de preformateur tweemaal buisde, heeft de PS denk ik diep gekwetst. Vandaar ook de snoeiharde 'non' op de nota van de verduidelijker, iets wat mij ook altijd vragen heeft doen oprijzen.

Vandaag staat in Humo dat N-VA, met name Bart De Wever, in eerste instantie tegen alle Vlaamse partijvoorzitters gezegd heeft dat hij 'Ja' zou zeggen op de formateursnota van Di Rupo. Een uur voor de persconferentie van CD&V heeft hij toch nog laten weten dat hij 'Nee' zou gaan zeggen. Dat is ook niet correct van de N-VA vind ik. Hij wist ook toen al het standpunt van alle andere Vlaamse partijen, dus het 'eruitzetten' vind ik een beetje onjuist geformuleerd.

Ik geef toe dat ik vaak kritiek heb op N-VA, maar ook op PS. Zoals hierboven vermeld, het akkefietje met de nota van de verduidelijker, ook ik heb er m'n vragen bij. Maar als je als grootste partij van het land, in een volle formatie (waar N-VA toen nog inzat) uitlatingen doet over de PS, zeggen dat België de zieke man van Europa is, ... dan vind ik dat ook oppositietaal.

Ook ik vind dat het allemaal beter had gekund, ik denk dat met N-VA erbij meer was bereikt geweest, als ook zij meer water in hun wijn hadden gedaan. Maar nu is er eindelijk een regering in zicht. De akkoorden die nu op tafel liggen zijn misschien à la belge, maar de verdienste is dat ze er zijn. Als ze nu allemaal door een stevige ploeg worden uitgevoerd en echt resultaat hebben, kunnen we blij zijn met de regering Di Rupo waar zolang naar uitgekeken is. Laten we het daar samen over eens zijn