De Wever heeft zijn rol van oppositieleider gisteren in De Zevende Dag uiteraard met glans gespeeld. Hij maakte zich erg hard, maar ik vond het té hard. Hij ziet niets positief, en op sommige punten geef ook ik hem gelijk, maar er zitten toch heel wat positieve zaken in. Wij allemaal vergeten dat wij jaren boven onze stand geleefd hebben en nu moeten inbinden. Is dat leuk? Neen. Is dat nodig? Ja! Waarom dan een begroting die niet vol rozegeur en maneschijn zit ontkennen?

Dat deze regering het beleid constant zal moeten aanpassen vind ik evident. Een begroting die ontspoort kunnen we totaal missen, dus ik denk dat het noodzakelijk is dat dat constant opgevolgd wordt.

Ik neem geen genoegen met het feit dat 'Bart De Wever de man is die hét weet'. Ik heb hem ook bezig gezien in de Zevende Dag en de eerste vraag die bij mij opkwam was: waar baseert die man zich op? Net zoals vorige keer (bij het communautaire akkoord) gaf hij commentaar nog VOOR er één tekst beschikbaar was. En dan zegt hij dat de onderhandelaars aan volksverlakkerij doen? Of De Wever er nu uitgezet is of opgestapt laat ik in het midden maar ik weet 1 ding: met hem er bij had het er uiteraard allemaal anders uitgezien. Maar het is erg makkelijk om nu langs de zijlijn te staan roepen. Het was trouwens De Wever zélf die Di Rupo mee in het zadel wou helpen als premier. Op 13 juni 2010 heeft hij het hem openlijk aangeboden.

Wat de duurtijd van de onderhandelingen betreft: Er is 400 dagen onderhandeld met de N-VA aan boord. Toen ging het enkel en alleen over het communautaire. De N-VA is, ik zal het proberen neutraal voor te stellen, verdwenen van de onderhandelingstafel en wat zien we? Een goede 130 dagen later hebben we bijna een regering. Dan moet u mij niet vragen waar het schoentje knelt.