Het is goed dat er een begroting is, maar ik vind het eerlijk gezegd een beetje getuigen van een kinderlijke ingesteldheid dat ze er nu pas is. Al vanaf oktober is men aan het onderhandelen over de begroting en ze kwamen er niet uit. Vorige week voert de formateur nog een theaterstukje door naar de koning te gaan. Pas wanneer ze als kleine kinderen gestraft worden door S&P (we verlagen je rating en als je niet stopt met kibbelen komen we naar daar en verlagen we ze nog eens!), kunnen ze een begroting vormen. Ze konden zelfs in minder dan 24 uur een begroting vormen en als een journalist vraagt: "Waarom nu wel?" wordt er door Di Rupo met een boogje rond gepraat. Zeer vreemd vind ik dat.

Ook mogen we niet te veel verwachten van de beurzen morgen. De beurzen beginnen een beetje weg te hebben van de wisselvallige Griekse goden van weleer. Niemand weet hoe wispelturig ze zullen reageren en zelfs de grootste offers lijken hen soms niet te bekoren (kijk naar Italië waar een regering van academici zelfs zorgt voor een hogere rente dan Berlusconi). Misschien wordt het gewoon tijd dat we gaan bidden tot de beurzen of iets dergelijks. Mijn punt is dat het vormen van een regering niet noodzakelijk gepaard gaat met een lagere rente.

Verder durf ik me nog niet uit te spreken over het akkoord zelf. Ik denk dat we pas in retrospect zullen kunnen oordelen hoe we dit zullen ervaren. Ik denk wel dat elke Belg aan den lijve zal ondervinden dat de welvaartstaat iets van het verleden is. Ik vrees voor een nog grotere kloof tussen arm en rijk, maar dit kan ook niet het geval zijn. Nu reageren heeft gewoon geen zin. Iedereen vindt het namelijk slecht, zowel werknemers, werkgevers als de oppositie, dat is natuurlijk niet logisch.

En het Nederlands van Di Rupo vind ik naast de kwestie. Laat hem eerst de kans krijgen om het te leren. Als het dan nog niet lukt is het maar zo. Er zijn genoeg mensen die kunnen vertalen van Frans naar Nederlands. Er is ook een premier geweest die de Marseillaise zong toen ze hem naar de franstalige versie van de Brabançonne vroegen, dus ik denk dat politici aan beide kanten van de taalgrens ook maar mensen blijven.