Dat alle hoop op een nieuwe regering verloren is lijkt me hoe langer hoe duidelijker te worden. Elke Vlaamse toegeving doorbreekt een impasse, enkel om plaats te maken voor een nieuwe. Volledig door de knieën gaan voor de Waalse socialisten is economische zelfmoord. Als de voorstellen van Di Rupo een voorbode zijn op wat komen gaat valt de schade niet te overzien. Maar welke keuzes blijven over? Blijven we in onze loopgraven zitten en gaan we ten onder aan onze lopende zaken? Of gaan Wallonië en Vlaanderen elk hun eigen weg, nu blijkt dat samenwerken zo goed als onmogelijk is? Welke kant ons landje ook uitgaat, we gaan zware tijden tegemoet. En de sans papiers zullen de eerste zijn die het voelen. Mag een regering in lopende zaken nieuwe maatregelen treffen voor de duizenden mensen die binnenkort op straat slapen?