Eerst en vooral zou ik het allesbehalve aangenaam vinden om, net voor ik de trein in zou stappen, tussen alle reclame door in een flits te lezen dat in hetzelfde station waar ik op dat moment de trein neem, de trein naar Auschwitz vertrok! De slogans schokken en zijn confonterend, maar misschien is dat nu net wat de mensen van deze tijd nodig hebben (misschien is het wel té confronterend voor zij die de periode 1939-1945 wel nog meegemaakt hebben, daar is zeker iets van aan). In alle haast en stress van het werken, vergeten we onze medemens, vergeten we welke gruwelijke dingen er dagelijks gebeuren en gebeurd zijn. We moeten wat meer blijven stilstaan bij wat passeert, want dat doen we naar mijn mening veel te weinig.

Bij de woordkeuze van die laatste 'slogan' heb ik echter wel mijn bedenkingen. Ik denk dat hij iets té is en dat hij zelfs verkeerde gedachten kan uitlokken bij wel-racisten. Zeker de vraag 'wie nu?' hoeft niet gesteld te worden. Toen mocht anti-semitisme niet geschieden (hoewel daar bepaalde mensen in Duitsland anders over dachten), nu ook niet. Nooit.

Wel vreemd waarom die joodse organisaties eerst niets van zich laten horen en nadien aan de alarmbel gaan hangen.