De Gentse studentenkringen zijn het beu dat de pers slechts één keer per jaar aandacht heeft voor hen: voor de smerigst mogelijke foto van een doop. En dus moeten schachten een zwijgcontract tekenen en worden fotografen op de vingers getikt. ‘Wij willen de reputatieschade beperken’, zegt Jolien De Witte, laatstejaarsstudente rechten.
Volgens de krant Het Laatste Nieuws verhinderden studenten deze week haar fotograaf om foto’s te maken van de studentendoop in het Citadelpark. Een openbare plaats, toch?
‘Ach kom, openbare plaats. En die fotograaf was daar om bloemetjes en plantjes te fotograferen, zeker? Laten we serieus blijven: die fotograaf stond daar om die doop te fotogaferen.’
De studenten schermden met een contract om hem dat te beletten. Maar een contract, dat is een afspraak tussen twee partijen, dacht ik.
‘Dat is een misverstand. Ik heb als juridisch verantwoordelijke van de koepel van studentenkringen dit jaar een doopcontract opgesteld, ten behoeve van de kringen. Het gaat louter om een overeenkomst tussen studenten die zich laten dopen en het bestuur van de kring: een toetredingscontract met afspraken over respect voor het doopgeheim.'
'Ik heb dat opgesteld op vraag van de Vlaamse Geneeskundige Kring. Zij hadden twijfels of een van de kandidaten om dit jaar gedoopt te worden, wel ingeschreven was als geneeskundestudent. Ze waren bang dat het om een buitenstaander ging die er op uit is sterke verhalen te lekken naar de media.’
Doopgeheim, contract, toe maar. Men zou haast denken dat jullie iets te verbergen hebben.
‘Die doop in het Citadelpark duurt drie dagen. Een jaar duurt 365 dagen. Voor al het andere wat de kringen organiseren, ook op educatief gebied, bestaat er in de media niet zoveel interesse, hoor. Ieder jaar hetzelfde liedje: reporters en fotografen die wachten tot dat ene moment dat iemand iets moet doen dat een beetje vies is, of er verkleumd uitziet, en dat beeld dan voorstellen alsof het om drie dagen pure marteling gaat. Wees gerust: iedere student kan er op om het even welk moment mee ophouden.’
Maar waarom zouden persfotografen zich moeten houden aan een afspraak tussen studenten onderling?
(zucht) ‘Juridisch houdt dat inderdaad geen steek. De doopmeesters die dat contract voorhielden aan die fotograaf, probeerden ook maar wat. Maar er bestaat wel zoiets als het recht op afbeelding. Iedere burger heeft het recht zich ertegen te verzetten dat hij herkenbaar wordt geportretteerd, zelfs op publieke plaatsen.’
Dat recht is niet zo duidelijk afgelijnd. Een sfeerbeeld van zo’n doopritueel in een park kunnen jullie onmogelijk verbieden.
‘Misschien niet en ik ben ook geen Don Quichote die tegen windmolens gaat vechten. Maar het zou al een hele stap voorwaarts zijn als de fotografen zouden respecteren dat niemand in zo’n situatie herkenbaar in een krant wil komen. En dat ze dus maken dat er geen duidelijke gezichten in beeld komen, of linten die verraden over welke kring het gaat.’
Eenvoudiger zou zijn: stop toch met dat dopen.
‘Waarom? Het ís al een stuk fatsoenlijker dan vroeger, sinds we hier in Gent met de rector doopdecreten hebben afgesproken. Er wordt nu goed gecontroleerd op excessen. Slachtafval gebruiken mag bijvoorbeeld niet meer. Iedere kring moet bij de studentenadministratie vooraf een gedetailleerd draaiboek indienen, waarin bijna van minuut tot minuut het programma staat. Wie zich niet aan die verplichting houdt, krijgt een verbod opgelegd om nog een doop te organiseren. Veel van die dopen zijn relatief braaf geworden. Alleen bij dierengeneeskunde blijft het erg pittig, die zijn dat aan hun reputatie verplicht.’
Ben je zelf gedoopt?
‘Nee, en dat heeft me niet belet een mooie carrière uit te bouwen in het studentenleven. Als je het niet doet in je eerste jaar, dan komt het er niet meer van: later ben je te veel mensen al te goed om je nog te laten dopen. Maar als ik opnieuw zou beginnen als eerstejaarsstudente, zou ik het waarschijnlijk wel doen. Omdat het de beste manier is om snel veel vrienden te maken.

bron: de Standaard.be

Mijn mening: Ik vind dat de studenten een punt hebben, er zijn toch feiten genoeg waarmee ze de krant kunnen vullen. Je studententijd is de mooiste tijd van je leven en dat moet niet volledig in beeld komen in de krant. Het is al triestig genoeg dat de studentenverenigingen een volledig draaiboek moeten indienen alvorens aan de doop te kunnen beginnen.