Ik denk deze discussie geen zaak is die op een aantal minuten kan worden afgehandeld.
Eerst en vooral moeten er duidelijke afspraken gemaakt worden tussen de ouders en de jongere in kwestie. Het is volgens mij ook afhankelijk van het soort milieu en omgeving waarin je opgroeit. In sommige gevallen is het daadwerkelijk zo dat er geen probleem over wordt gemaakt, terwijl anderen daar radicaal tegen zijn. Volgens mij moet er een middenweg worden gezocht.
Je kan tegen zijn omdat het niet hoort om zo laat weg te blijven op zo een jonge leeftijd. Jongeren hebben hun slaap nog wel nodig.
Daartegenover zijn er ook argumenten die aanhalen dat jongeren ook zelf op ontdekking moeten gaan. Dan zullen ze zelf inzien wat hun persoonlijke mogelijkheden zijn, en hierop zullen zij zich dan verder baseren.
Wat wordt aangehaald door de gezinscoach in het artikel begrijp ik ook wel een beetje. Jongeren die strak worden opgevoed, zien een totaal nieuwe wereld opengaan in hun studentenleven. Dit heeft meestal eens zo'n grote gevolgen nadien!
Persoonlijk zou ik daar met mijn kinderen over praten en stap voor stap ze zelf laten ontdekken. Maar eens ze de grens zijn overgestoken, is het ook volledig gedaan. Zowel ouders als de pubers moeten een beetje water bij de wijn doen om tot een goede onderhandeling te komen!