Mag een 17-jarige tot zes uur 's ochtends stappen?


De avondklok verschoof metterjaren, van twaalf naar drie uur 's nachts. Dat tijdstip is het resultaat van straffe onderhandelingen tussen een 17-jarige en zijn ouders.


De jongen zit in klas 6 vwo en heeft de wereld aan zijn voeten. Hij doet het aardig op school, verdient zijn eigen blackberry als vakkenvuller in de supermarkt, heeft leuke vrienden. Afgelopen zomer ging hij voor het eerst zonder zijn ouders op vakantie naar Terschelling. Deze jongen is, kortom, al bijna volwassen. Van hem mag het woordje 'bijna' wel geschrapt.

Op zaterdagavond gaat hij stappen volgens een vast scenario: eerst indrinken bij een vriend, eventueel een potje kaarten met zijn pa, dan tegen twaalven naar café of club. Eerder verschijnen is niet cool én zinloos: voor middernacht bonken dance en trance door lege zalen.

Van de stad naar huis moet de jongen een half uur fietsen. Als hij om twee uur thuis moet zijn - tot voor kort de regel - is voor hem de lol eraf: is-ie er net, moet-ie weg. Al zijn vrienden mogen tot zes uur stappen, beweert de jongen. Alleen zijn ouders zijn zo belachelijk streng.

Zijn ouders gaven schoorvoetend toe: oké, drie uur dan. Eigenlijk vinden zij dit al te laat, want een 17-jarige heeft nog veel slaap nodig. Op zondag is hun zoon een gapende, brakke schaduw van zichzelf. Nou én, zegt hij, geef me vrijheid. "Als ik straks op kamers ga, dan doe ik toch ook wat ik wil?"

Gezinscoach Laura Meijer, auteur van het boek 'Hoezo lastige puber?! Nieuwe inzichten voor ouders' geeft de jongen gelijk. Zij vindt dat deze ouders hun regels 'wel een beetje mogen oprekken'. "Je ziet vaak dat jongeren die thuis strak werden gehouden, in hun studententijd los slaan. Dat gaat soms ten koste van hun studie en dat is jammer."

Pubers moeten tijd krijgen voor onderzoek, zegt Meijer. Mogelijk blijkt daaruit dat je van lang stappen hangerig, moe en chagrijnig wordt. Dat kan voor de jongen een reden zijn om een keer vroeg naar huis te gaan - uit eigen, vrije wil.

De teugels laten vieren, tot zonsopgang? Dat hoeft volgens Meijer niet altijd. "Je kunt ook zeggen: we hanteren geen vaste tijden, maar bekijken het per keer." Zit de jongen net voor een schoolexamen? Reiken de wallen onder zijn ogen bijna tot aan zijn knieën? Dan is een tijdelijke avondklok wel een goed idee.

Yvonne van Sark van marketingbureau Young Works, schrijfster van het boek 'Puberbrein binnenstebuiten', is strenger. Zes uur 's ochtends is te laat voor een zeventienjarige. "Uit Amerikaans onderzoek blijkt dat een derde van de pubers een chronisch slaapgebrek heeft."

Ouders - ook van 'bijna volwassen' pubers - moeten volgens haar grenzen blijven trekken. "Ik merk vaak dat ze bang zijn voor een conflict met hun kind. Maar je blijft wel de opvoeder."


Trouw, 26-10-2011 (Iris Pronk)

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB