Ik ben het ermee eens dat er iets moet gebeuren aan de spijbelproblematiek. Of deze maatregel efficiënt en doeltreffend is, is nog maar de vraag.

Als het gaat om de 7537 leerlingen uit het basisonderwijs die spijbelen, denk ik dat de grootste verantwoordelijkheid daar inderdaad bij de ouders ligt. Ik ben er dan ook van overtuigd dat het intrekken van de studietoelagen voor deze groep wel het gewenste effect bereikt. Als ik denk aan kinderen uit het basisonderwijs die ongewettigd afwezig zijn, dan lijkt mij dat dit zo goed als altijd een rechtstreeks gevolg van een beslissing van de ouders is. Ik denk hierbij bijvoorbeeld aan ouders die buiten de schoolvakanties met hun kinderen op reis gaan, of ouders die hun kinderen mee inschakelen om een krantenronde te doen, ouders die gewoon geen zin hebben om ervoor te zorgen dat de kinderen op school geraken,... Het lijkt me niet zo dat deze kinderen zelf bewust spijbelen. Of vergis ik mij?

Als het gaat om de 7807 leerlingen uit het secundair onderwijs denk ik dat de maatregel zijn doel gaat missen. Of een puber zich meer gemotiveerd gaat voelen om naar school te gaan omdat de ouders anders een financiële boete krijgen? Ik denk het niet. Het enige gevolg lijkt me, is dat de ouders meer gaan controleren of de jongere effectief naar school gaat? En als er nu iets is waar pubers goed in zijn, dan is het wel zich onttrekken aan en afzetten tegen alle vormen van controle. Wat kan het een puber nu schelen of zijn/haar ouders een studietoelage krijgen of niet? Misschien zou het een beter idee zijn om de jongeren uit het secundair onderwijs zélf te laten opdraaien voor hun spijbelgedrag. Uiteraard is een financiële boete dan niet het gewenste middel, maar er zijn er misschien wel andere te bedenken...