Hiermee ben ik het volledig eens. Sinds het einde van WOII en de opkomst van het expressionisme, waaronder het existentialisme (een stroming die zich vooral wil verdiepen bij de vragen: Waarom bestaan wij? en Welke normen hebben nog waarde in het leven?) is het al de gewoonte om mensen te provoceren en hun laten na te denken over de waarden en normen in het leven. Hierdoor heeft de kerk al een groot deel aan populariteit moeten indienen. Kunst wil iets meegeven om over na te denken. Daarom vind ik dat ze stukken zoals deze niet mogen verbieden. Dat zou het karakter van kunst in onze tijd een beetje teniet doen.