Net zoals Suzy verbaast het mij dat twee op drie tienjarigen een GSM hebben. In de lagere school vind ik het niet nodig dat kinderen een gsm hebben, want ze worden nog afgezet en opgehaald aan de schoolpoort. Dat kinderen, die alleen met de bus of fiets naar school gaan (zoals in het middelbaar vaak het geval is) een gsm hebben, vind ik dan wel nuttig. Het geeft hen een veiligheidsgevoel: als er iets gebeurd, kunnen ze altijd iemand bereiken.

Natuurlijk speelt ook het sociale aspect van de gsm een rol. Kinderen willen er graag bijhoren, dus als alle klasgenootjes een gsm hebben, willen zij er natuurlijk ook één. Het is dus de voordelen afwegen tegen de nadelen.

Verder vind ik het ook vreemd dat ouders geen regels opleggen, bellen en smsen kan toch veel geld kosten, dus dan vraag ik mij af vanwaar die jongere kinderen dat halen. Als de ouders het voor hen betalen, dan hebben ze toch een zicht op het gsm-gebruik van hun zoon of dochter en zou ik denken dat ze wel regels opleggen, wanneer de kosten te hard oplopen.

Als de kinderen zelf hun gsm moeten betalen, begrijp ik wel dat ouders hier geen overzicht over hebben, maar dan kunnen er toch nog regels opgelegd worden. Als een vijftienjarige gemiddeld 140 smsen per week verzend, dan moet dit thuis toch opvallen.

Tot slot wil ik nog zeggen, dat ik het zeer positief vind dat er wel regels zijn voor het tv-kijken of het gebruik van internet.