Ik moet eerlijk bekennen dat spelling ook niet echt mijn ding is. Ik geef toe dat ik nog geregeld fouten maak tegen de spellingsregels. Toen ik in het middelbaar zat, werd er tijdens de lessen Nederlands een paar uur aan spelling besteed en dat van bij het begin van het schooljaar. Nadien werd er een test afgelegd over deze regels. Op die test scoorde ik meestal goed, omdat de lessen voordien heel veel aandacht ging naar het drillen van de spellingsregels. Daarna kreeg je een hele hoop oefeningen voorgeschoteld zodat je ze ook nog eens kon inoefenen. In de loop van het schooljaar ging die kennis een beetje verloren omdat er geen extra aandacht meer aan besteed werd. Er werd verondersteld dat je je regels nog kende, maar er werd niet meer extra op geoefend. Door het gebrek aan die extra oefening, begon ik alsmaar meer fouten te maken. Ik schreef verslagen, opstellen, boekbesprekingen… maar verloor de correcte spellingswijze vaak uit het oog. Het is daarom belangrijk dat je als leerling en als student van de hogeschool op zelfstandige wijze de spellingsregels herhaalt. Als er problemen zouden opduiken, dan kan je waarschijnlijk wel terecht bij iemand die goed is in spelling, iemand die geboren is met een ‘spellingsgave’. Het is blijft echter wel een feit dat de meeste leerlingen zich in hun vrije tijd niet bezighouden met het opfrissen en onderhouden van de spellingsregels. Misschien zou het toch geen slecht idee zijn om tijdens de lessen Nederlands die extra aandacht aan de spelling te blijven besteden.