'Geef ouders extra stem per kind'

Topacademicus Luc Soete wil vergrijzing neutraliseren bij verkiezingen

'Geef ouders per niet-stemgerechtigd kind een extra stem. Doe je dat niet, dan lopen we het risico dat de snel aangroeiende groep van 65-plussers een vernieuwend beleid afremt.' Dat zegt de Vlaamse topacademicus en toekomstige rector van de universiteit van Maastricht Luc Soete.

'Door de vergrijzing zullen de 65-plussers gaandeweg 30 tot 40procent van de kiezers uitmaken. Omdat oudere mensen behoudsgezinder zijn, vormt dat een reële bedreiging voor een innovatief beleid', zegt Luc Soete. 'Als groot kiespubliek kunnen ze een politiek afdwingen die risico's schuwt.'

De 51-jarige Soete is de broer van Agoriabaas Paul Soete, hoogleraar internationale economische betrekkingen en de toekomstige rector van de universiteit van Maastricht. Soete zetelt daarnaast in verschillende adviesraden rond innovatie in Vlaanderen, Nederland en de Europese Unie.

'Provocatie'

Eind vorig jaar lanceerde hij al het voorstel om het stemrecht vanaf een bepaalde leeftijd te ontnemen. 'Dat was een onrealistische boutade', zegt hij daarover. 'Om het probleem op de agenda te zetten opperde ik het idee om een jongerenpartij op te richten met als eerste programmapunt: 65-plussers en/of niet actieven verliezen hun stemrecht. Dat mag je niet ernstig nemen, dat was pure provocatie.'

'Het voorstel om ouders per jong kind een extra-stem te geven is wel realistisch', zegt Soete. 'Rekening houdend met het toenemend aantal nieuw-samengestelde gezinnen zou je dat kunnen opsplitsen tot een halve stem per ouder en per kind. Vroeg of laat zullen we hoe dan ook het te grote gewicht van de 65-plussers in het kiespubliek moeten compenseren. Het zou onrechtvaardig zijn dat de oudere generatie haar stempel drukt op de toekomst van de jongere.'

'Ofwel moeten we dus de greep van de jongere generatie op het beleid vergroten, ofwel moeten we de ouderen ervan overtuigen dat we een dynamischer en innovatiever beleid nodig hebben. Dat ze niet alleen aan de beslommeringen van alledag mogen denken, maar ook aan de uitdagingen voor de toekomst. De investeringen op langere termijn, waar zij misschien de vruchten niet meer van plukken. Investeringen in nutsvoorzieningen, in de ontbrekende schakels van de transportsector, in de toevoer via havens, ...'

'Oudere kiezers zijn nu vooral begaan met het behoud van wat ze hebben. Hun inkomen, hun koopkracht en de waarde van hun geld en hun woning. De meeste van die mensen hebben vrij veel spaartegoeden en ze zijn geobsedeerd door de gedachte dat daar geen inflatie op mag komen. Dat is gewoon een vaststelling.'

'Ze gaan er bovendien van uit dat ze recht hebben op de bijdragen die ze in het verleden betaald hebben. En ze claimen dat recht ook voor de toekomst. Terwijl dat helemaal niet evident is, want de ouderen hebben die bijdragen geleverd in een periode van sterke economische groei. Terwijl het zeer waarschijnlijk is dat die vooruitgang de komende tien jaar stokt en we tevreden moeten zijn met een groei van nul tot één procent.'

bron: de Standaard
maandag 10 oktober 2011, 03u00
Auteur: Willy De Buck

Eigen mening
IK heb dit artikel geplaats bij cultureel-maatschappelijk, omdat ik vind dat het vooral betrekking heeft op de mens.
Ik snap ergens zijn bekommernis wel, maar ik vind het toch maar een raar voorstel. Volgens mij zijn ten eerste niet alle 65-plussers tegen een vernieuwend beleid. Ten tweede is de groep die meerdere keren mag stemmen dan ineens wel erg bevoordeeld. Ten derde moeten we het respecteren dat onze bevolking verdeeld is over verschillende leeftijdscategoriën en dat er dus op dit moment meer een meer 65-plussers zijn.