We zijn ondertussen het gemak van Koning Auto al zo gewend dat het moeilijk is om op dat gebied aan comfort in te leveren.

Wanneer ik door de straten van Lier loop, dan gedraag ik mij soms als toerist en kijk ik even omhoog om de mooie gevels en gebouwen van mijn stadje te bewonderen. Wat mij daarbij steeds stoort, is het feit dat die gevels allemaal aangetast zijn. Door het dagelijks voorbijrijden van autobussen en auto's zien ze een voor een zo zwart als roet. Wat daar op die stenen kleeft, ademen we dus ook in. Ik ben er dan ook voorstander van dat men - om te beginnen -zoveel mogelijk centra van steden én dorpen verkeersvrij maakt.

Laat mij nog even bij mijn voorbeeld (Lier) blijven. Toen bekend werd gemaakt dat het centrum niet meer doorrijdbaar zou zijn voor auto's, was er algemeen protest. Winkeliers kwamen in opstand, want ze zagen in gedachten hun omzet peilsnel omlaag gaan. Ze gaan ervan uit dat kooplustigen, nu ze voortaan hun auto niet meer vlakbij hun favoriete winkel kunnen parkeren, zullen wegblijven. Toegegeven, er zijn nu eenmaal mensen die liefst van al tot IN de winkel zouden willen rijden om geen stap te voet te moeten doen.
Toch zullen ook zij zich moéten aanpassen.

Nu de markt in Lier dus helemaal opnieuw wordt ingericht, is ze vanwege de werken volledig verkeersvrij (op enkele taxi's na). Dat betekent dat je rustig op een terrasje kan genieten van het mooie weer, zonder dat je voortdurend gehinderd wordt door lawaai van ronkende motoren en zonder dat je misselijk wordt van de overdosis aan uitlaatgassen.

Iedereen weet ondertussen wat de gevolgen zijn van luchtvervuiling en veel mensen maken zich zorgen. Als we zien naar de recente successen van de autoluwe zondagen, dan moeten we misschien pleiten om deze acties op regelmatige basis door te voeren.