De adoptieambtenaar antwoordt

Acht tot tien jaar wachten op een adoptiekind is te lang, de procedure onlogisch en de communicatie van de adoptieautoriteit slecht, schreven vijftig kandidaat-ouders in een kwade brief aan DORINE CHAMON. Ze geeft hen deels gelijk.

Geachte adoptieouders en kandidaat-adoptieouders. Jullie open brief aan mij (DS 21 mei) laat mij natuurlijk niet onbewogen.

Het doet mij deugd te merken dat we het, ondanks de eerste indruk van het tegenovergestelde, over de essentie eens zijn.

We gaan inderdaad geen kinderen uit derdewereldlanden halen zonder controle of toezicht. Kandidaten hebben geen recht op een kind maar inderdaad wel recht op een objectieve transparante procedure en een faire behandeling.

Vorig jaar hebben we de Staten-Generaal interlandelijke adoptie, die werd opgestart op initiatief van minister Jo Vandeurzen, afgerond. Ook de geadopteerden en adoptieouders waren daar vertegenwoordigd. Iedereen, zonder uitzonderingen, heeft daar gepleit voor een objectieve, transparante procedure en een faire behandeling van de (kandidaat-)adoptieouders. Het is ook daar dat iedereen, zonder uitzondering, de noodzaak aan een instroombeheer heeft voorop gesteld. Reden hiervoor was dat we ervoor moeten zorgen dat als mensen emotioneel en financieel investeren in een adoptieproject, er een redelijke kans moet zijn dat zij binnen de geldigheidsperiode van hun geschiktheidsvonnis het langverwachte kind in hun armen kunnen sluiten. Op dit moment is dat niet zo.

Kinderroof

U hebt gelijk als u stelt dat op vele plaatsen in de wereld kinderen zijn voor wie een Vlaams adoptiegezin een zegen zou zijn. Feit is echter dat sommige landen een wetgeving hebben die niet strookt noch met de Belgische adoptiewetgeving, noch met de principes uit het Haags Adoptieverdrag en waarmee geen adoptiesamenwerking kan worden uitgebouwd. Ik ben ervan overtuigd dat niemand een kind wil adopteren, wanneer er in de herkomstlanden geen structuren zijn die garant kunnen staan voor de adoptabiliteit van een kind, geen instanties die verhinderen dat kinderen onder valse voorwendsels van hun ouders worden gescheiden of met valse documenten voorgesteld voor interlandelijke adoptie. Net daarom is het zo moeilijk om nieuwe adoptiekanalen te openen. Dat komt dus niet doordat in Vlaanderen het plan zou bestaan om interlandelijke adoptie af te bouwen of omdat wij interlandelijke adoptie niet genegen zouden zijn.

Laten we tot slot afspreken dat wij als adoptie-autoriteit ons best zullen doen om nog beter en duidelijker te communiceren. U kunt daarvoor op mij rekenen.

DORINE CHAMON
Wie? Vlaams adoptieambtenaar.
Wat? Adoptieouders en kandidaat-adoptieouders hebben recht op hun gevoelens en hun mening, maar moeten niet doen alsof het Vlaamse adoptiebeleid geen rekening met hen houdt.
Waarom? De ouders zijn betrokken bij de totstandkoming van dat beleid.

Bron: De Standaard
__________________________________________________ ______________
De adoptieambtenaar geeft toe deels toe dat er problemen zijn. Ze zegt dat ze er werk van zal maken en dat we op haar kunnen rekenen.
Het is al een positief teken dat ze reageert op de brief en deels toegeeft. Nu moet ze enkel haar woorden nog om zetten daden.