Zoals prof. Stijn Vanheule zegt, ga ik er ook mee akkoord dat er te snel 'etiketten' op kinderen worden geplakt. Zo kan ik een perfect voorbeeld geven. Een moeder vond het oneerlijk dat leerlingen met dyslexie ed. meer tijd krijgen bij een examen. Ze heeft haar dochter laten testen op dyslexie terwijl ze dit helemaal niet heeft. De moeder heeft voor deze test met haar kind samen gezeten welke fouten ze steeds moest maken. Op deze manier is er dus ook bij deze leerling 'dyslexie' vastgesteld. Dit is denk ik één van de zoveel bewijzen dat een etiket te snel op een kind wordt geplakt.

Vooraleer we deze etiketten en 'ziektes' vaststellen bij kinderen is het belangrijk om nader onderzoek uit te voeren en niet zomaar een eenmalig onderzoekje. Het is ook belangrijk dat zowel de school, als het CLB als de ouders met hun kind bezig zijn en er tijd insteken om de kenmerken van zo'n leerstoornis te herkennen.

Ik vind het jammer dat we in dit artikel te horen krijgen dat het een medische diagnose is en dat er dus een 'ziekte' wordt vastgesteld. Zoals Felix reeds aanhaalt, is niemand perfect. We hebben allemaal onze minpunten als we het op 'leervlak' bekijken. De ene is beter in wiskunde, de andere beter in talen, etc. Jammer dat we op deze manier leerlingen een etiket geven waardoor leerlingen zich inderdaad minderwaardig voelen en zo gaan ze zich er ook naar gedragen. Dit heb ik zelf meegemaakt in de klas. Tijdens een overhoring PAV op stage zei de leerkracht tegen mij dat ik geen rekening moest houden met spellingsfouten aangezien er hier veel kinderen met dyslexie zaten. Ook tijdens de overhoring hebben een aantal leerlingen mij hier op gewezen: 'Mevrouw ik moet niet letten op mijn spellingsfouten aangezien ik dyslexie heb, dus u mag hier geen punten voor aftrekken.' Dit vond ik echt aangrijpend. De leerlingen krijgen vanuit de school mee dat ze er niet op moeten letten omdat ze er niets aan kunnen doen. Hier ben ik het niet mee eens. Op deze manier geven we de kinderen inderdaad het beeld dat ze 'ziek' zijn en dat het nutteloos is om hier op te letten. Als het kind inderdaad een heel zware vorm heeft van een leerstoornis, is het inderdaad nutteloos om hier punten voor af te trekken. Maar ik vind wel dat we dit niet zomaar voor alle kinderen met leerstoornissen moeten doen. We mogen hen niet het beeld geven dat ze 'niet kunnen genezen'. Ze moeten er aan blijven werken met de steun van de leerkrachten, ouders, CLB, etc.

Tot slot wil ik ook nog even vermelden dat ik het jammer vind dat we leerlingen op zo'n vroege leeftijd al etiketten toewijzen. Mijn moeder is kleuterjuf en wat zij vandaag de dag allemaal moet testen en bijhouden van kleutertjes van 3 jaar is niet te begrijpen. Deze kleuters zijn op deze manier geen kleuters meer. Ik vind het wél belangrijk dat we op vroege leeftijd kunnen vaststellen als er zich inderdaad een zware leerstoornis voordoet zodat we deze leerlingen op tijd kunnen helpen en begeleiden. Maar de manier waarop kleuters getest en begeleid worden, vind ik wel extreem. Laat een kind toch gewoon kind zijn. Een etiket op een kleuter plakken vind ik echt geen goed idee. Op deze jonge leeftijd voelt het kind zich al minderwaardig, en op deze manier zal het kind zich verder evolueren. Het is niet goed om kinderen op zo'n vroege leeftijd hier al mee op te zadelen.