Wat een opluchting toen ik dit nieuws te horen kreeg! Al van 2003 durven meisjes of jonge vrouwen niet meer alleen buiten komen, bang om 'gepakt' te worden door die gruwelijke verkrachter. Ikzelf vond dit altijd heel beangstigend. Ik woon vlakbij het centrum van Mol, dus ik moet maar 10min fietsen om in het weekend iets te gaan drinken, maar als ik dan naar huis wou moest ik altijd zorgen dat er iemand meereed, terwijl het eigenlijk maar 10min fietsen is. Vaak reed ik toch alleen naar huis, maar natuurlijk met mijn GSM in de hand.
Ik vind het echt belachelijk dat hij zelfmoord gepleegd heeft, ik vind dat hij had moeten leiden! Er zijn zoveel meisjes in hier Mol die voor altijd zo'n zware herinnering met zich meedragen, en hij stapt daarom uit het leven. 8 jaar lang heeft hij dit 'spelletje' gespeeld en nu pas wordt hij ontmaskerd. Eigenlijk wel erg dat zoiets zolang aansleept. Zijn gezin wist van niets en krijgen dan opeens dit nieuws te horen, hoe hard moet dat aankomen.
Zo zie je inderdaad maar dat gewone simpele mensen tot alles in staat zijn. Spijtig dat dit kan gebeuren!
Je zou denken dat we nu met een gerust hart terug alleen ergens heen kunnen, maar dat is niet zo. Er zijn misschien zo veel mensen die tot dingen in staat zijn die je nooit verwacht. Dus gerust ben je nooit meer.