Een positieve ingesteldheid van onze politieke leiders zou inderdaad al veel helpen maar ik kan me voorstellen dat elke partij en elk individu zich na zo'n lange politieke inactiviteit wil bewijzen en hierdoor gaan er velen over lijken. Ik heb persoonlijk ook mijn twijfels over een eventuele 'positieve' uitdraai. Hiermee bedoel ik dat er wat er ook zal gebeuren nooit alle partijen volledig akkoord zullen gaan met alle agenda punten of de staatshervorming.

Wanneer we de 10 mijnen eens aandachtig bekijken is de naamgeving nog niet zo slecht. Men kan zeggen wat men wil maar het zal moeilijk worden zeker door de afwachtende houdingen en interne strubbelingen van verschillende belanghebbende partijen.

Nu zou het de bedoeling moeten zijn dat alle gezichten in 1 lijn gericht worden. Gaat Di Rupo hier voor zorgen? Ik geef hem een klein voordeel van de twijfel. Dit zou dan ook weer als voordeel gezien kunnen worden.